GENÇLİK MUTLAKA GİDECEK İZLERİ HİÇ GİTMEYECEK

Gençlik yıllarıma ait bir fotoğraf elime geçti geçenlerde. Çok düşündürdü beni. Resimde bile bir canlılık ve heyecan gördüm. Hatta nerdeyse şunu söyleyecek oldum: “Gençlik yıllarından kalan bir fotoğraf dahi, bir insanın en son yaşlılık dönemindeki gerçek hayattaki hâlinden daha heyecan verici ve daha parlak duruyor.” Gençlik çok çok önemli. Bunu söylemek ve bu gerçeği görmek için elbette gençlik yıllarını geçirmek ve o yaşı atlatmak gerekmiyor. Fakat, bu gerçeği gençlerden çok yaşlılar daha net ve daha bariz olarak görüyor. Nitekim ben de gördüm ve uzun uzun nesre dökmektense, nazım bir şekilde anlatmak istedim. Bazen nazım sözler, yani şiirler daha tesirli oluyor.

Gençlik yıllarına genel bakış sergileyen şiirim aşağıdadır. Bu nazım esere yer vermeden önce, Üstad Bediüzzaman’ın gençlik hakkındaki sözlerine yer vermek oldukça isabetli olacak. Çünkü bu sözler hakikatin ta kendisi ve en veciz bir şekilde ifadesidir. İşte O Sözler: “Sizdeki gençlik kat’iyen gidecek. Eğer siz daire-i meşrûada kalmazsanız; o gençlik zayî olup başınıza hem dünyada, hem kabir de, hem ahirette kendi lezzetinden çok ziyade belalar ve elemler getirecek. Eğer terbiye-i İslâmiye ile, o gençlik nimetine karşı bir şükür olarak, iffet ve namusluluk ve taatte sarfetseniz, o gençlik manen baki kalacak. Ve ebedî bir gençlik kazanmasına sebep olacak.” (Sözler, Onuüçüncü Söz) Üstad Hazretleri (ra) bu sözleri, “hayat ve gençlik ve hevesât cihetinden gelen tehlikelerden sakınmak için tesirli bir ihtar almak isteyen” bazı gençler için sarfetmiştir ve tüm gençler bu sözlerden ders almalıdır ki, “gençlik mutlaka gidecek, ancak izleri hiçbir zaman gitmeyecektir.” Bu dünyada, gençliğini iyilik ve güzellik içinde geçiren iyilik ve güzellik bulacak, gençliğini kötülük ve çirkinlikle harcayan kötülük ve çirkinlik bulacak. Ahirette ise her şeyin karşılığı elbet verilecek.


GENÇLİK YILLARIMA BAKIŞ

Uzaktan görünür artık, gençlik yıllarım,
Simsiyah pırıl pırılmış saçımdaki kıllarım
Beyaz ve siyah bu kadar önemli mi başta,
Gençlik yıllarıma böyle bakarım en başta.

Neye benziyor bu gençlik neye, at mıdır,
Türlü türlü istek, türlü türlü murat mıdır,
Ele avuca sığmaz bir kuş mudur rengarenk,
İnsan için en güzel duygu, en güzel ahenk.

Ayakları hiç yere değmez gençlik atının,
Değerini en çok sarraflar bilir, saf altının,
Gençler bilmez hiç cevherini, kıymetini,
Altın, nerden bilsin ki kendi kıymetini?

Daldan dala konan bir kuş misalidir o,
Şu fani hayatın en tatlı, güzel hâlidir o,
Fark edilmez belki yaşarken, zamanında,
Kimse oturup düşünmez gençlik anında.

Gençlere tozpembedir bu dünya, bu hayat,
Çalışmak işkence, hayallerde yatar kat, yat,
İşte bunun ikisi en büyük, en yaman çelişki,
Ah gençlik ah, bu hakikati hiç düşünmez ki!

Gençlik elden gittiğinde asla geri gelmez,
Yaşlılar bizzat bilir, yaşamayan bilmez,
Gençlik uçar gider, elde avuçta tutulmaz,
Yaşlı ve genç çok farklı, ikisi bir tutulmaz.

Gençlik dediğin, heyecanların en zirvesi,
Sanki fokur fokur kaynayan kahve cezvesi,
Ateşe düşmek çok kolay, bir an meselesi,
İşte sığınaktır Allah kelamı ve besmelesi.

Gençlik yıllarıma baktım, su gibi gördüm,
Kendi kendime söylendim, şu gibi gördüm:
"Gençlik, fırtına, sağa-sola savuran bir rüzgâr,
Yaşlılık, son menzil, dünyadan ahirete bir gar."


Ahmet SANDAL