Hopidik ile Pofidik

• 9 Aralık 2010 Perşembe 11:11:03

Hopidik ile Pofidik

Hopidik ile Pofidik birbirini çok seven iki kardeştirler.Hopidik beyaz üzerine siyah benekli,Pofidik ise gri renkli bir tavşandır.Onlar yemyeşil bir bahçede yaşarlar.Tavşancıkların etrafı telle çevrili bir evleri var.Yan taraflarında ise tavukların evleri bulunuyor.Pofidik çok ürkektir.Sabah erkenden komşuları Kırmızı İbik amca ötmeye başlayınca o hemen anneciğinin kanatları altına saklanır.Kırmızı birer boncuk gibi açılır gözleri.Kulakları dikilir.Hopidik ondan yaşça biraz daha büyük olduğundan daha az korkar.Pofidik’e arada teller olduğunu,horoz amcanın korkulacak biri olmadığını defalarca söylemesine rağmen onu bir türlü ikna edemez.

Yine böyle bir sabah vaktinde bütün tavşancıklar mışıl mışıl uyurken Pofidik tetikte bekliyordu.Horoz ansızın ötmeye başlayınca yerinden sıçrayıverdi.Bir yandan da:"Anneciğim!bana yardım et!Kırmızı İbik amca beni yemeye geliyor" diye avazı çıktığı kadar bağırıyordu.Diğer tavşancıklar onun bu tepkisine alışkın oldukları için hiçbir şey olmamış gibi uyumaya devam ettiler.

Hopidik annesine:"Anneciğim kardeşim neden bu kadar korkak?"diye sorunca annesi:"Evet bana da biraz fazla korkuyormuş gibi geliyor.En iyisi onu psikolog teyzeye götürmek" diye karşılık verdi.

Anneleri pamuk gibi bembeyaz tüylü bir tavşandı.Yavrularına çok düşkündü.Onların patisine bir diken batsa kendi canı yanmışçasına üzülürdü.Anne yüreği İşte.İki kardeşi alarak psikolog teyzeye götürdü.Psikolog teyze siyah renkli bir tavşandı.Tahtadan yapılmış bir kulübesi vardı.Kulübenin etrafı çitlerle çevriliydi.Kulübeye geldiklerinde anne tavşan kapının yanında asılı olan çıngırağı üç kere salladı.Bu,müsaitseniz sizi
ziyarete geleceğiz anlamına geliyordu.İçerden güçlü bir ses:"girebilirsiniz!"diye sesleniyordu.

Önde anne tavşan,ardında iki küçük tavşancık açılan kapıdan içeriye girdiler.Psikolog teyze az ilerdeki büyük tahta bir masanın arkasında ,ağaç kovuğundan yapılmış uzun bir koltukta oturuyordu.Beyaz önlük giyinmiş Psikolog teyze:”Buyurun,hoş geldiniz!"dedikten sonra onlara oturmaları için üç tane bal kabağı gösterdi.Sonra da:"Hasta hanginiz?"diye sordu.Anne tavşan eliyle Pofidik’i göstererek:"Bu yavrum Pofidik’dir."dedi.Psikolog bu kez Pofidiğe dönerek:"Evet Pofidik,seni dinleyelim canım,ne gibi bir sorunun var?"diye tatlı tatlı sordu.

Pofidik onun şefkatli yaklaşımıyla rahatlaşmıştı.Şimdi kendisini daha iyi hissediyordu.Psikolog teyzeye evlerinin yan tarafında kocaman bir horoz yaşadığını,ondan ne çok korktuğunu uzun uzun anlattı.Psikolog onu dinlerken:"Hımm!Anlıyorum,ya sonra?"gibi sözcüklerle ilgisini belirtiyordu.

Pofidik anlatacaklarını bitirince psikolog teyze :"Pofidik’le biraz yalnız kalabilir miyiz?”diyerek anne tavşan ile Hopidik’in dışarı çıkmalarını rica etti.Onlar hemen odadan çıktılar.Pofidik psikolog teyzeyle baş başa kaldı.

Psikolog teyze Pofidik’e beyaz bir kağıtla bir kalem verdi.Ondan bir tavşan resmi çizmesini istedi.Sonra o tavşanın ailesinin resmini.Pofidik tavşanın anne ve babasını,kardeşini çizdi.Hepsinin yüzü gülüyordu.Psikolog teyze bir de horoz resmi çizmesini isteyince bu defa Pofidik horozu kocaman gagalı ve korkunç kırmızı ibikli bir yaratık olarak çizdi.Psikolog teyze Pofidik’e küçük bir makas verdi.Bu resimleri kenarından kesip çıkarmasını istedi.Sonra o resimlerle çiftlik oyunu oynadılar.

Pofidik anne oluyor yavrularını koruyordu.Daha sonra psikolog teyze Pofidik oluyordu.Psikolog teyze tavuk oldu,pofidik horoz oldu.Pofidik "ü ürü üüü!"diye bağırdı.Psikolog teyze "gıt gıt gıdaaak!"diye kaçtı.Bu oyundan sonra doktor Pofidik’e horz şeklinde bir oyuncak hediye etti.Pofidik artık horozdan hiç korkmuyordu.

Doktor Pofidik’in annesiyle Hopidik’i içeri çağırdı.Onlar Pofidik’in horoz oyuncakla oynadığını görünce çok şaşırdılar.Aynı zamanda da çok sevindiler.Psikolog teyzeye çok teşekkür edip yanından ayrıldılar.

Gülhan Çeliktaş