Uzun yıllar önce Malatya lı uzaktan akrabamın oğlu yine kendi gibi Malatya lı bir kıza aşık olmuştu.Birbirlerini deli gibi seven bu iki genç evlenmek istiyorlardı.Genç adamın bir peynirci dükkanında arabalara tenekelerle peynir taşımak,pazarlarda satmak gibi mütavazi bir işi vardı.O sıralar kendisine İstanbul dan harika bir iş teklifi gelmişti.Ama hem İzmir de oturuyordu hemde evlenmeye hazırlanıyordu sevdiği kızla.Aslında parlak bir gelecek vaat ediyordu İstanbul daki iş.Evlenip gitseler güzel ve ferah bir hayat onlsrın olacaktı.Ama genç kız İzmir den ve ailesinden ayrılmak istemiyordu.Bu fikrini sevdiğine söyleyince ikiside bir süre düşünüp doğru kararı vermek için biraz vakit istediler birbirlerinden,ya ayrılacaklar ya da İzmir de evlenip mütevazi bir hayat yaşayacaklardı.
Ve aşk kazandı ,genç adam sevdiğinin yanında kalıp mütevazi hayatını onunla birleştirmeye karar verdi,kızda ailesinden alıştığı bölgeden ayrılmayacaktı.Birbirlerinin boynuna sarıldılar ağladılar ve nihayetinde evlendiler.Şimdi 2 erkek çocukları olan bu mutlu aile belki çok zengin bir hayat sürmüyorlar ama çok mutlular,huzurlu bir hayatları var.Aslında erkek fedakarlık yapıyor bu aşk öyküsünde ,sevdiğini paraya tercih ediyor.Tercihlerimizi mutluluk huzur verecek güzelliklere mi yapmamız mı gerekir yoksa maddi getirisi olacak şeylere mi...
Kaybettiklerimiz bir daha geri gelmez ama para kazanılır,çevre edinililir,ama mutlu olunur mu...orası meçhul.

NURTEN CAN