Sevgili Marwell,
Mektubunu dün aldım.
Bütün satırlarını defalarca okudum.
Philadelphia’dan Güney’e sevgiler gönderiyorum.
Buraya gelişimin onuncu günü,
Kuzeyin büyülü havasından ve bütün tutsaklığından uzaktayım.
Yine de sandığımdan daha fazla özlüyorum herşeyi.
Burada yaşam daha fazla yeni, ve daha az eskiyor.
Acımasız bir teorem gibi duruyor yabancı yüzler.
Ancak bir süre sonra her şey normalleşiyor,
Hasta olduğum şu zor günlerimde,
Henüz sana bir mektup ulaştıramadım.
Bilmeni istiyorum ki, aramızdaki bu dayanılmaz mesafenin
Bütün sorumlusu sadece ben değilim.
Bana ancak söylediğin gerçekler şimdi bir bütünüm oldu.
Ve hayatım boyunca bunlarla birlikte yaşamak zorunda kalacağım.
Biliyor musun? Bu gerçekler canımı acıtıyor.
Yitirdiğim zamanları bana geri verebilir misin Marwell?
Herşey nasılda çabucak tükendi…
Bu sabah uyandığımda birlikte geçirdiğimiz o günleri düşündüm.
Kuzeye giden ve gelen her mektup sonrası,
Güney sahillerin revaklı kıyılarında yürüyüşler yapardık.
Uyuyan gerçeklerin sessizliği içinde beraber düşlerdik.
Bütün o anılar yaşamın kıyılarında duruyor şimdi.
Hep hatırlanmak üzere geçmişe terkedildiler,
Ve bir daha hiç yaşanmamak üzere çekip gittiler…
İnanılmaz ama her şey nasılda çılgınca bir hızla değişiyor.
Hayatımızın en kayıtsız olduğu günleri yaşıyoruz.
Kuzey kolonilerinde görkemli bir sessizlik içinde,
Dalgalar arasında kaybolup giden zamanlar gibiyiz…
Bu çarpışmayı savaşa çevirmemek için çok mücadele ettim.
Pek çok şeyden vazgeçtim…
Varlığın tartışıldığı bu günlerde bütün yoklukları savurdum.
Hayatımdaki bir çok şeyi tahliye etme mücadelesi veriyorum.
Artık ikiyüzlülüğe, tahammülsüzlüğe, sadakatsizliğe yer yok.
Adaletsiz seçimler, koyu birikintiler, yarım kalmışlıklar.
Bütün kirli hesapların koynundayım sanki.
Ve her gün yeniden ölüyorum…
Bana herşeyi verdiğini söylerdin,
Ama unutmayı unutmuşsun Marwell!
Hiçbirşeyi unutamıyorum…
Sana gönderdiğim bütün mektupları,
Güney koloniler adasına götürmeni istiyorum.
Artık kimsenin kahramanı olmak istemiyorum.
Unutmamanı dilerim ki;
Yaşamda yüceltilecek pek birşey kalmadı.
Bütün bedenler kirletilmiş yüzlerle dolu.
Ve onların yalanlarını tamamlayan sahte yaşamlar.
Bugün yüceltilmesi gereken tek şey yarınlarımızdır.
Gelecek günler asıl özgürlüğümüzdür.
Ve biz bu büyük değişimin kahramanları olacağız.

Herşey için üzgünüm…

Marwell’e Giden Mektup
‹Aʟoηє мαη›

Ergin Borobey