- Kim ayrıldı peki?
- Birlikte karar verdik.

Terk etti yani! Bunun gibi bir çok bölüm var hayatta yalan söylemek zorunda hissettiğimiz. Söylendikten sonra anladığımız ama üzülmesin diye uzatmak istemediğimiz. Bazı şiirlerin altındaki yorumlarda ve forumlarda da rastlıyorum buna.

Şair kalbin kadar bilmem ne bilmem ne. Şair mi? O şiir yazan (yazamayan) kişinin şair olduğuna inanan bir onun kadar kabiliyetsiz bir insan daha.

Az önce bir forumda, her kelime bir şeyler anlatır mı öyle bir bölüm var. Duvar kelimesini anlattım, sonra bok yazdım. Bu gayet normal bir şey değil mi?

Altına şöyle bir cevap geldi!

Cevap: --------------------------------

Şimdi ilk olarak, bok kelime değil mi? İlk defa mı duydun? Küfür mü? Sen osurmuyor musun? Yalnızken burnunu karıştırmıyor musun? Bu kelimde nasıl bir acayiplik var acaba? Hala sıkılmadınız mı, kuşlar, böcekler, çiçekler hakkında bir şeyler yazmaktan?

Bok.
Evet. Şiirlerde en güzel ayrılığı, mal gibi kalmayı, kötülükleri anlatan kelime.

Siz şiirler altına, yalan güzel şeyler yazmaya devam edin. Ben şiir neyi hak ediyorsa onu yazacağım. Herkesin gerçekleri bilmeye hakkı var.

Eylemlerim devam edecek!