BİR KAMYON DOLUSU YAZI

• 18 Ekim 2007 Perşembe 23:03:40

BİR KAMYON DOLUSU DİYALOG ( 1 )

Kamyon edebiyatı ile kendi edebiyatımızı harmanlayıp ortaya ilginç ve komik diyaloglar çıkarttık.Umarım açar sizi. Memlekette kamyon edebiyatı, tuvalet edebiyatı, duvar edebiyatı, küfür edebiyatı had safhada. Bunları da birileri bir şekilde ifade etmelidir diye düşünüyor ve kalemimizin yettiğince de anlatmaya çalışıyoruz.
Sıkılmadan okumanız dileği ile.

Kamyon şoförü der ki: ”Alırsın fort, olursun mort.” ( Hayatta yenen kazıklar tecrübedir.)
Bize de şu laf düşer: ”Gelirsin Karakoçan’a bir çanta, bir yorgan ile olursun lort.”
İlçenin girişine yazmak lazım. Her kapıya serlevha diye grafitilemek lazım. Çitilemek lazım yeni yıkanmış elbiselere benzeyen ifadeleri. Bu aralar duvarlara yazı yazmak moda oldu da! Boş kalanlara boş duvar lazım gelir.

Kamyon şoförü : ”Akıllı ol evlat!”(Haşin mi haşin bir şoför. Haşim Ağa pozisyonunda. Duruşu Kadir İnanır karizmasında. Hitabı ez cümle tüm insanlara)
Bize de şu söz düşer: ” Niye ben deli miyim?”(İmalı bir şekilde, usulca söylenen bir söz.)
Kamyon şoförü : “Yok be canım kardeşim tehdit ediyorum seni şu an, ondan.” (Dalgavari bir eda ile ifade edilir.)
Naçizane bendeniz: “Raporum var ama. Sen akıllı ol.”( İma’nın somutlaştırılması neticesinde ses tonu yüksek bir halde söylenir.)
Kamyon Şoförü: “Hıh raporun mu var? Eyvallah kardeş, saygım var.” (Korkudan elleri ayakları iç içe girer bir vaziyette, tabiri caizse topuklar.)

Kamyoncu Abi: ”Alem bana hasta, ben sana hasta.”( Mağrur bir ses tonu ve hal ile)
Ben: ”Alem kadın mı, erkek mi?” (İşi makaraya sarar şekilde.)
Kamyoncu Abi: ”Yok deve?” (Dalgayı çakan bir cevap)
Ben: “Sapık mısın olum sen? Deveye hasta olunur mu?” (Anlamaz bir saflıkla)
Kamyoncu Abi: “Lafın gelişi be!” (Çaresiz bir çırpınış)
Ben: “Tövbe estağfirullah! Ben de şey sandımdı da!” (İmalı bir u dönüşü)

Şoför Efendi :”Bir sana bir de sabah uykusuna hastayım.”(Aşk iki kişiyi yatağa düşüren hastalıktır derler)
Naçizane ben: “ Gücendim sana, küstüm, kırıldım, darıldım.” (Naza çeker gibi kendisini ifade eder.)
Şoför Efendi: ”Neden n’ oldu ki?” (Şaşırmış bir tarzda)
Naçizane ben: ”Gece uyuyamaman.” (Yumruğunu masanın ortasına vuracak olan bir kabadayı haliyle, bir nevi Ustura Mehmet edası)
Kamyoncu: “Eeeeeeeeeeee!” ( Heyecanı artmış bir halde)
Ben: “İşte, ben o kadar çirkin miyim? Korkudan mu uyuyamıyorsun?”(Son darbe)

Şoför: ”Doğma bebek, şoför olursun.” ( Tehditkar ve sitemkar olarak.)
Ben: “Kahin misin mübarek! Her sakalıyı dede sanman hata. Her doğan şoför olur muuuu?” (Sorgular bir tarzda.)
Şoför: ”Neler çektiğimi görmüyor musun? Ondan böyle söyledim. Bir de dedeyi karıştırma işin içine. Ayıp oluyor.” (Çilekeş bir ifade ile konuşur.)
Ben: ”Her doğan şoför olsaydı, muavin kim olurdu? Doktor kim olurdu, öğretmen kim olurdu? Bırak doğsun bebek, boğsun her şeyi.”(İronik bir jest ile)

Şoför Bey: “Dünyayla nişanlı, ölümle sözlüyüm.” diye haykırır.
“Lafa bak hemşerim, lafa. Asaleti kendinden menkul, ne güzel bunu söyleyen kul.” ( Tirada başlar. )
Ben: ”Hayırlı olsun kardeş; sözün, nişanın.” ( Naçizane bir saffetlikle )
Şoför: ”Nişanım, sözüm mü?”(diye kestirip atar.)
Ben: ”He ya, düğün ne zaman kısmetse?” (Israrlı bir halde)
Şoför: ”Ahrette, Allah nasip ederse. Bu maaş, bu frenle ahrette..” (Hayat ve geçim zordur kaidesine göre bir yanıtla.Fakirlik başa bela.En mağduru ise direksiyon sallayarak geçimini yapanlar.)

Şoför Ağa: ”Gidişime yollar, duruşuma kızlar hasta.” (Sevilmemiş bir genç ağzı ile)
Ben:”Hele bir de fren patlamışsa,
Hafzanalah bütün herkes korkudan hasta” (Dalga geçer bir espri ile)
Şoför:”Ne diyon lan sen. Bi çarparın saaa..”
Olursan kurbaaaağaaaa.Vıraklama tamam mı?” (Tehditkar vaziyette)
Ben.”Hasbinallah nimel vekil.Ne dedim yav.” (Anlamını bilmediği ifadelerle.)
Şoför: ”Arabama nasıl dersin patlak matlak.
Seni ne ilgilendirir kafadan çatlak.”(Hışımla hücum eder lakin bizimkisi)
Ben: ”Çattık ki ne bela, püsküllü, haydi bana eyvallah. (Kaçarcasına bir konuşma ile kaybolur.)

Kamyoncu: “Nazar etme ne olur, çalış senin de olur.” (Ahlaki bir çizgiye davet eder muhattabını.)
Tembel: “ Neye çalışam ki! Ekmek bedava, su bedava.Sosyal Yardımlaşma’da her şey var.Adamım olsun yeter!” (Sosyal bir adam kayırmaca olayı)
Kamyoncu:”O zaman laf etme milletin üç kuruşu, malı mülkü için.”(Eleştiri ve dedikodu için.Arabası olana; kesin bir yerleri çarpmış da almıştır.Evi olana; kesin toz satmış da almıştır gibi yakıştırmacalarla mesut olan topluluklara hitaben.)
Tembel: “Ağustos böceğiyim ben; hem çalarım, hem söylerim.Kime ne?” (Miskin bir şekilde)
Kamyoncu:”Yolda görmeyeyim seni, ezerim böcek gibi.” (Sinirli bir ağız ile)

Şoför Kardeş: ”Aşıksan vur saza, şoförsen bas gaza”
Sakin birisi: “Heyecana gelme, hızı teşvik ediyorsun.”
Şoför Kardeş: ”Kim tutar beni, hurra!!”
Sakin birisi ”Yanlış anlama var kardeş.Ne aşık oldum, ne saz aldım.Ne şoför oldum, ne arabam oldu.”
Şoför Kardeş: “Özür, kişiler karıştı.Ben seni aşık bir şoför sandımdı.”

Delikanlı Şoför:”Hatalıyım, sıkıysa ara.”(Gözü kara bir tonda söyler.”
Cevap: “Bak arıyorum.”(Çekinik bir sesle)
Delikanlı şoför: ” Ara, elin giderse tuşlara.”(Sonuç ne olacak gör, ruh haliyle.)
Cevap: ”Arıyorum bak.”(Halen korkarak)
Delikanlı Şoför: “Parmaklarını son kez say, iyice belle her bir kıvrımını.Ve veda et.”(Bıçağını çeker ve..)
Cevap:”Abi kimi arayacak mışım? Kontörüm mü var güzel abim be! Haydi allahaısmarladık canım abim.”diyerek sıvışır.