- 2116 Okunma
- 12 Yorum
- 0 Beğeni
BAZEN
Bazen bir kitaba sığınırım düşüncelerimin karasında. Cılız da olsa bir ışık bulmak için.
Bazen bir imge seslenir; yol göstermek için duygularıma.
Bazen yürekten bir dua ile yakarırım Tanrı’ya.
Her seferinde, acıyan yürek sesimi duyduğunu kanıtlar.
Bazen derin derin solurum hayatı. Şehrin en yüksek tepesinden izlerim Ankara’yı.
Ufuk çizgisinde, terk ettiğim iki şehrim göz kırpar bana.
Bazen hatalarım ziyaret eder beni.
Geri döndürmek için anı, kendime kızgın bir halde zaman kuyusuna atlarım.
Nafile olduğunu görürüm tüm çabalarımın.
Bazen bir keman sesinin yakarışına sığınır ve acıklı ezgisinde yoğururum iç sancılarımı.
Bazen bir tangonun şehvetinde, tutkuların gelip geçiciliğini hatırlarım.
Bazen kendim olur kabuğuma çekilirim.
Bazen inatçı yanım "inadına kavga" der, inadına haykırmak isterim.
Bazen günler kararır, geceler ışık saçar.
Yorgun bekleyişler ve acıtıcı özlemlerle içime çektiğim oksijen yakar.
Bazen kanat takar okyanus ötesine uçarım.
Bazen her şeyden sıkılır, nefes almayı bırakırım.
Bazen bir tavşanın peşinden giderim; nereye sürüklendiğimi bilmemek heyecanlandırır beni.
Bazen deniz suyuyla kutsarım evimi, derinliğinde boğulurum mavinin.
Bazen masaya kendimi davet eder, iki fincan kahve hazırlayıp karşılıklı sohbet ederim. Sırlarımı paylaşırım güven veren gözlerimde. Beni sevdiğimi duyumsarım.
Bazen şiirlerimde siyahın rengini fazla kaçırırım istemsiz. Beyaza seslenirim hemen. Gri ile daha iyi başa çıkarım.
Bazen seslenirim Orson’a:
Sen!
Rüyalarımın karabasanı
Yarınımın çıkmaz sokağı
Gelgitlerimin sancısı
İçtiğim sigaramın zehiri
Hayal gücümün armağanı...
Gel!
Bazen...
Bazen sus pus olurum kendime…
(…………………………………………………………………………………………………………………………………………)
YORUMLAR
Bazen degil hep harika şiirlere ve yazılara imza atar benim arkadaşım..
Tebrik ederim sevgili Banu
Çok güzel bir yazıydı
Emeğine
Yüreğine
Sevdana sağlık
Dostlukla....
BANU ULUDAĞ
sevgilerimle
BANU ULUDAĞ
Çok hoşsunuz sevgili asran:)
rüyalarımın karabasanı mektup bekliyor benden..
sevgilerimle
Severek okuduğum kalem "bazen"bazenlerde kanıtlarız hüzün yüreğimizi. Tebrikler Tebrikler.. Çok akıcı idi.
Sen!
Rüyalarımın karabasanı
Yarınımın çıkmaz sokağı
Gelgitlerimin sancısı
İçtiğim sigaramın zehiri
Hayal gücümün armağanı...
Gel!
Bazen...
Bazen sus pus olurum kendime…
BANU ULUDAĞ
Bazen tersten yaşamaya çalışırım hayatı ama her defasında geldiğim yer hep bir yok oluştur değil mi?
Bazenlerimiz nefes aldığımız sürece hep vardır ve sanırım ölüm anında bile yaşayacağız bu duyguyu ne dersiniz?
Özel bir yazı. Şiir tadında idi. Kuluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize
BANU ULUDAĞ
Değerli yorumunuz için teşekkürler
bazen eşya arada kalır hayatla mekanlaşır.yapılabilirliklere anı.yapamadıklarımıza ukde hayal ve iç konuşma deriz.o kadar çoğalıyoruz ve o kadar sıkışıyoruz son kudret kendimizle başbaşa kaldığımız lisanı hal yani insani hal.bunun zevki bir başka.aynayı ve dört duvarı kaldırınca çıplak kalırmıyız.Dramatik monolog kıvamında sızlanan türleriz.çıtaya çita kıvamıyla ulaştıkça daha yukarıya ulaşmak elde edilenin edelmeyenle mukayese şartlarınca bunalmak.ah modern yaşam beni çoğalt ama beni içime ara da bir de olsa yalnız bırak...öyle değil mi.belki ...ben bilmem Orson bilir.
Banu; güzelleşen iç diologların aynanın hoşuna gidiyor eminim.sevgiler.
BANU ULUDAĞ
İnsanın kendinle yaptığı sohbet kadar değerli ne vardır ki..Kendini kendine anlatmak, artı ve eksilerinle kendini tanımak.ve en önemlisi bunu kendine cesurca anlatmak.
aynalara bakmayı bilince görürüz kendimizi.
eğer görmek istediğimiz sadece dışımızsa o başka.
sevgilerimle
Ve o bazenler hic bitmez.
Nefesi sus pus olup yine kendinde alirsin ve yine kendine dönersin tüm bazenlerinle.
Sevgilerim cokca karli bir hasret aksamindan.
BANU ULUDAĞ
teşekürler:)
Bazen seslenirim Orson’a:
Sen!
Rüyalarımın karabasanı
Yarınımın çıkmaz sokağı
Gelgitlerimin sancısı
İçtiğim sigaramın zehiri
Hayal gücümün armağanı...
Gel!
''Gel ki, elele yıldızların altında buluşalım. Olmadık hayaller kurup gökkuşağına gükselelim'' diyor musun Banu?
Güzel bir yazıydı tebrik ederim.
sevgimle...
BANU ULUDAĞ
Teşekkürler sevgili Emine