- 663 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
İlahi Aşk (İtiraf)
Bir güzeli sevdim yıllar önce; lise yıllarının başıydı. Belki de o çağın verdiği bir şuurla hissetmeye başlamıştım bu duyguları... Çok da imkânsız olan bir sevdaya kapılmıştı yüreğim.
Hani gençliğin ve toyluğun verdiği korku mudur yoksa ulaşamamanın zevkine varıp da ulaşmak istememek midir bilmem hiç gidip de sevdiğimi söyleyemedim. Sadece sevdim içten içe, uzaktan uzağa…
Onun sevgisi yüreğimde büyüdükçe bir aşka dönüştükçe canım daha fazla yanmaya başladı; daha fazla çocuklaşmaya, saçmalamaya başladım. Onu her şeyden kıskanır oldum; yürüdüğü yoldan, okuduğu kitaptan, yanındaki kız arkadaşından kıskanır oldum…
Unutmak istedim artık onu; mademki gidip söyleyemiyordum aşkımı unutmalıydım o zaman. Onun aşkını bir ilahi aşka çevirdim bilmeden. Günlerce kulaklıktan ilahiler dinleyerek düşündüm onu. Hatta öyle ki onu düşünüp ağlamamak için; geceleri bile kulağımda kulaklıkla uyurdum.
Sonunda onun aşkı bende can yakmayan, söylenilmemesi gereken bir hal aldı. Soğudu, eridi, alev kül oldu. Yanan tek şey varsa ilahi aşktı. Sanırım ki aşk ulaşılamayana hissediliyor sadece…
YORUMLAR
bende sizinkine benzer bir deneyim yaşamıştım, herhalde ben bundan iyi yazıya dökemezdim. Tebrik ederim. Yazınızı "Sanırım ki aşk ulaşılamayana hissediliyor sadece" diye sonlandırmıştınız. en güzeli, en derini böyledir diyeyim ben. çünkü aklınızda mükemmelleştirdiğiniz kişiyi insan haliyle yani hatalarıyla tanımıyorsunuz.