Sevgili Can Günlük 9
Sevgili can günlük,
Sanal dünyanın insanlarından biri oldum. Özellikle nette şiir okumak ve şiir paylaşmak, baya vaktimi aldığını sana söylemeliyim can. Ama insani özelliklerimi kaybetmedim. Ama farklı biri gibi davranmıyorum. Dışarıdaki hayatım gayet istediğim gibi yoluna devam ediyor. Bundan müsterih olabilirsin. Şeytanın oyunlarına karşı, aklım daim tetikte. Başı boşluğa kendimi atmıyorum. Kötü tarafları önüme katmıyorum...
İzin vermiyorum, birileri beni oyuncağı haline getirsin. Ucuzluğa kapılmıyorum. Değerlerin konuştuğu, insanlığın revaçta olduğu insanlarla dostluk kuruyorum. Her merhaba dediğimle sıkı dost olmuyorum. Selamını aldığım kişileri, belli bir süzgeçten geçiririm. Sık eler, az dokurum onları dünyama...
Sevgili can günlük,
Bugün öğleden sonra Amed(Diyarbakır) yolcusuyum. Bir arkadaşla buluşup, ciğerciye gideceğiz. Bol bol tozacağız. Amed’in sularını özledim. Dicle Nehri’nin berrak suyuna ellerimi değdirmediğim aylar oldu. Mezopotamya Ovası çocuğu durumunda olduğum için, kendimle gurur duyuyorum. Ne yanına baksam, şiir kokuyor. Ne cihetine dönsem, koca bir tarihle karşılaşıyorum. Ve gözlerimi kapasam bile, tarifini yapmaktan aciz kaldığım bin bir huzur kaplıyor tüm içimi...
Dicle ve Fırat bölgesi arasında yer almaktan, Mardin sakini olmaktan hoşnutum. Kendimi şanslı hissediyorum. Böylesi güzellikleri tatmak isteyen nice yürek var...
Sevgili can günlük,
Ölümden korkmamak lazım. Gerçeklerden kaçmıyorum. Kaçtıkça, korkuların kat kat büyüdüğüne inanırım. Önemli olan, ölüme kendimizi hazırlamaktır. Günah işlemeden, pişman olmadan hareket etmek. Tüm mesele bu olsa gerek...
Ölümün soğuk bir şey olduğunu da hiç dillendirmem. Ölümle son diye bir nokta da yok. Ölüm ile yeni bir hayata k-atılma zamanıdır aslında. Aslında biz yaşadıkça, dünyadan zaman aldıkça, ölüme daha çok yaklaşıyoruz. Herkese huzurlu ve istedikleri gibi bir ölüm diliyorum...
.......................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
30 Kasım 2010,,,12.14
Mardin
YORUMLAR
Sevgili Kardeşim...
Yazını okuyunca Canım Peygamberimizin bir sözü aklıma geldi .O dedi ki " İnsanlar uykudadır,Öldüğünde uyanır".
İşte benim yaşam felsefem.
İşte hayata bakış pencerem.
Bunun yanında Amed adını kullandıktan sonra parantez ile izah etmenden ırksal kimliğini ön plana çıkarmak istediğini anlıyorum.
Bunda haklısın,asla insan emeğinin ,yaşamının ürünü olan kültürlerin asimile edilmesinden yana değilim,olmadım.
Kültürlerin bir süs eşyası biblo gibi müzelerde sergilenenmesine de karşıyım...Kültür yaşanmalı ve nesillere aktarılmalıdır.
Bir gün kardeşime giderken Bitlis'lilerin sokak içerisinde yaptığı düğüne rastladım...Aman bir oynuyorlar..bayıldım.
Adamlar beni görünce yanıma geldiler ve gel misafirimiz ol dediler. Sağolsunlar.
O güzelliklerin sadece folklor sanatsal alanlarda değil,yaşamın her alanında pratize edilmesinden yanayım..
Ben Karadenizliyim. Bu sene köyüme gittiğimde yeğenlerim olduğunu sonradan öğrendiğim gençlere "Hangi köydensiniz?" diye sordum.
İnanırmısınız bir isim söylediler gülmemek için kendimi zor tuttum. Tabi ben o köyü bilmiyorum. Sonradan köyün eski adını söyleyince gençler akraba oluverdik.
Bizler aynı DNA 'lara sahip kardeşleriz.Bunun idrakinde ve kardeşliğimize kast edecek yabancı elleri kırabilecek inanç ve kararlılığa sahibiz.
Benim derdim senin derdin,senin derdin benim derdim.
Allah'a emanet ol kardeşim.
erolabi tarafından 11/30/2010 4:01:30 PM zamanında düzenlenmiştir.
Meselci çok duygulandım özellikle ölüm ile ilgili sözlerin beni çok etkiledi. Söylediklerin çok gerçek ve doğru.. Ama daha çok gençsin. Allah uzun ömürler versin. Daha okumadığımız, yazacağın şiirlerin var.. Tam puanımı veriyorum yazına.. Çok çok güzeldi. Allah cümlemizin hep yanında olsun. Saygı ve selamlarımla..