ZOR DEĞİL!
Bakıyorum nasıl bir kartanesi gökyüzünden bir edayla gelir bembeyaz güneşi görünce erir gider ,su olur ,buhar olur ya...
Hani bazen bir genç kız aynanın karşısına geçer,bakar bakar ağlar ya.İsyanla başlayan bakış,sonunda tatlı bir tebessümle biter ya....
Düşünüyorum! Her sabah umutla kalkan binlerce insan yeryüzünde binlerce neşe sonra binlerce yıkılış ,binlerce direniş hayat ve hayatsızlık....
SANA ULAŞMAK ZOR DEĞİL!
O kartanesi Ben olsam!
Dedimki Ben sana inanıyorum ve Sana ihtiyacım var, konuşmuyorsun kendini göstermiyorsun
şevkatini gönder.
Annem girdi kapıdan,aynadaki yüz tebessümde artık