SORUMLULUK DUYGUSU

• 28 Kasım 2010 Pazar 01:04:34

Çok sevdiğim memuriyete 1989 yılının Ocak ayında başladım,En büyük arzum Polislik ve Sağlık Kuruluşunda görev almaktı. Polisliği boydan kaybettim.Nasipsiz lokma yenilmez ya muayene için gittiğim Samatya Hastanesinde gördüğüm Memuriyet ilanına müracaat ederek imtihanı kazandım ve Santral Memuru olarak göreve başladım.Ama Santralda hiç çalışmadım.Ayniyat Şefinin yanına verdiler.Satınalma ve sivil savunma işleri de aynı servis tarafından yürütülmekteydi.Yoğun iş hacmi yeterli personel olmaması benim "Depresyon "geçirmeme neden oldu.

Yılların ezilmişliğini sırtımda hissediyordum.6 yaşımda Anadan yetim kaldıktan sonra çok çileler çekmiş,kendim çalışıp kendim okumuştum.zor şartlara rağmen haftalık yiyeceğimizi sırtımız ile kocabey köyünden 3 saatlik yayan olarak Şavşat’a yüreyerk gelirdik.bir hafta boyunca katığımız soğan ,peynir ve zeytindi.Şükrederdik bunu da bulamayanlar var diye ,bir keresinde lokantanın önünden geçerken acaba bir gün olacak bu lokantada doyuncaya kadar yemek yiyebilecekmiyim diye düşünürdüm.
Çok şükür Devlete yaslanmıştım.Yoğun iş yükü umurumda bile değildi.ama başka kurumlarda memur fazlalığı varken bizim kurumda memur eksikliği olması beni vijdanen çok rahatsız etmekteydi.Şefim ne iş verirse yapıyor hiç bir işe itiraz etmemekteydim.Şefimin yanlışlarını dolaylı olarak dile getiriyor.Şefim bana;Sen müfettiş olsan milletin anasını ağlatırdın"demekteydi.bir kaç yıl sonra emekli olan Şefimin yerine hiç kimse gelmedi.tüm işler bana kaldı.Tek başıma Ayniyat ,Satınalma ve Sivil Savunma işlerini yürütmek zorundaydım.Hiç değilse Senelik izne çıktığımda yerime bakacak memur verimesi için İdareye dilekçe verdim.Yazı bağlı olduğumuz Eyüp Hastanesine gitti.Gelen yazıda " Hastanemizde memur eksikliği had safhada olduğundan isteğiniz yerine getirilmemiştir"yazmaktaydı.Ay başında avans açarak odayı kilitleyerek bir kaç tane bez afiş yaptırmak için fiat teklifi almaya çıktım.fiatlar çok pahalıydı.toptan yerini araştırarak Güngörende yapıldığını tespit ettim.Lapa lapa yağan kar’a aldırış etmeden Güngörendeki adrese giderek toptancıyı buldum ve yarı fiyatına yaptırdım.Vijdanen çok rahatlamıştım.Demirbaş malzeme alımlarında Genel Müdürlük tahsisat gönderir ona göre alım yapardık yine bir keresinde Askulap marka 24 parça Diş aleti alabilmemiz için Genel Müdürlük 4 milyar kdv hariç tahsisat göndermişti.Yine tek başıma satınalmaya çıktım.Diş depolarını tek tek dolaşarak gerekli indirimlerini yapıp teklif vermelerini söyledim.Firmanın biri,"Seni gerçekten takdir ediyorum Devlete bir şeyler kazandırmak için elinden geleni yapıyorsun ,ama sayınız çok az dedi ,ancak % 1 sizin gibi özen gösteriyor" dedi.Ben ise"Ben Devletimden maaş alıyorum ve görevimi yapıyorum " dedim.Başhekim Dr.Kadir ÜKİSTEN ve Râhmetli Emre DEDE ile birlikte zarfları açtık.Askulap marka 24 parça diş aletine en düşük fiyatı veren Firmadan 2 milyar’a aldık kalan parayı Genel Müdürlüğe iade ettim.Çok mutluydum bir görevide başarı ile tamamlamıştım.Amirlerim bana teşekkür ettiler gururlandım.Tek başıma 3 görevi yürütmem 6 yıl sürdü,Depresyon ilaçları almak zorunda kaldım,yoğun iş hacmine bir de çocuğumun psikolojik rahatsızlığı eklenince,hayat çekilmez oluyordu,Secde anında her şeyhi unutuyor huzur buluyordum.2003 yılında Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesini(4 yıllık) bitirmem hasebiyle hiç yapmadığım Santral Memuru kadrosundan Memur kadrosuna geçmem nedeniyle İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesine tayinim çıktığı için yaptığım 3 görevi bırakmak zorunda kaldım.
Mesleğimi severek yapıyorum Depresyon geçirsem de her gün yeni bir gün doğuyor üzerime,dertler ve sıkıntılar katmerleşse de yüce Allâh her türlü sıkıntıyı sevdiği kullarına veriyor.Askerden gelen büyük oğlumun sıkıntısı olmasa diğer sıkıntılar beni etkilemiyor.Kimseye verilecek bir hesabımın olmadığını düşünüyorum.Yanlız Depresyon geçirdiğim için çok önemli bir eşyayı Otobüste unutmam ve 4 saat boyunca otobüsün peşinden boşuna koşmam 15 yıl geçse de unutulmuyor.Hayat o kadar acımasız ki onu ancak dolu dolu yaşayanlar anlar.

Ferhan DEMİRAL

İNEGÖL 27.11.2010