Içtim olabildiğince hızlı içtim alkolun beni hemen çarpmasını istedim kafamı, sinirimi rahatlatır umuduyla.
Ve puromun dumanında boğdum öfkemi. Boğazıma kadar alkolle dolduğumu hissettim ve alkol alkol koktuğumu. Gözlerim kısıldı düşüncem dondu sızdım kaldım.
Nasıl oldu anlamadım seslerin kulağımda çınlarken ve evin içinde yeni bir kaosun savaşın içinde buldum kendimi. Dayının ellerindeydin koştum yetişemedim ve dayın seni ellerinden yere fırtlattı. Yığılım kaldım düştüğün yerde, sana ait olanları yerden toplamaya çalıştım. Yüreğim ağzımdan çıkacak gibi avazım çıktığı kadar bağırdım ve ağladım. Ernesiiiiiiim Charlie Chapliniiiiiiiim... Sonra kendimi elimdeki bir nesneyle dayının kafasına defalarca vururken başını gözünü dağıtırken buldum. Öfkem geçmiyor vurdukça vurasım geliyor kendimi durduramıyordum.
Vurarak ezdiğim şeyin kafaya benzerliği kalmadı bir kaç gram et, kemik, beyin ve kan artığıydı. Ter içinde uyandim ve hemen yanına koştum Charlie Chaplin ve seni uyurken gördüğümde kabus gördüğümü anladım ve ağlamaya başladim sinirlerim boşaldi.. Kendimi gecenin bir yarısı buz gibi dışarıya attım üşüdüm üşüdüm kendime gelinceye kadar üşüdüm. Sonrasında gözüme hic uyku girmedi. Zaten fazla alkol içmem nedeniyle midem kötüydü.

Sabah ben sana baktım annen polis karakoluna giderek şikayette bulundu akşama doğruda avukatla görüşmeye gittik. Alman kanunları ne gerekiyorsa hepsini yapacağız Charlie Chaplin hatta ben bu zamana kadar bu katillerin gizledikleri cinayetlerini zamanı geldiğinde yetkililere anlatacağım. Annen her ne kadar buna karşı olsada ben bunu yapacağım.

Sana daha iki haftalık bebeğe yapılan saygısızlığın bedelini ödeteceğim onlara. Sen şimdilik uyu Charlie Chaplin bunları hiç bilme sen şimdilik uyu...


23kasim2bin10 heidelberg