Doyamadığım yavrum!
Silah,toprak, vatan kokan yeşil elbiselere aşina narin bedenini verdim kara topraklara kendi elimle…
Bu beden yaşadı ,yaşıyor hala…..
Bu gözler görüyor kulaklar duyuyor hala…..
Bu beden hareket ediyor belki ama ruh göçüp gidiyor uzaklara…..
Şehit olmadan önce son şehadetini duyandım yavrum ben.
Annendim ben….
Ve hala annen…
Hep annen…
Kara topraklarda sen üşürken tek başına en çok yanına gelmek isteyendim ben…
Birtanem,gözbebeğim,yavrum,yaşamın ta kendisiydin sen….
Alyanaklı bayrağımla bezensin memleketim. Kemikleri sızlamasın şehidimin yattığı yerde. Ruhu şa’d olsun…..


Acınızı içten paylaşıyorum..içim acıdı..Annenin yürek acıtan çığlıkları...Evlat acısı kadar zor bir acı yok..Allah sabrını bol versin...Öyle içten yazmışınızki sanki sizinle yaşadım ...Ruhu şad olsun..En güzel mertebede o şimdi...Yüreğinz çok yansada ..Yüreğimiz yansada yine gururluyuz.Vatan için evlatlar yetiştirdik...Selam olsun tüm analara...

Sonsuz acınızı, sonsuz aglayışlarımızla önünüzde egilerek paylaşıyoruz...Daha fazlasını yazamam

***Alyanaklı bayrağımla bezensin memleketim. Kemikleri sızlamasın şehidimin yattığı yerde. Ruhu şa’d olsun…..