Charlie Chaplin` e Mektuplar 8

• 23 Kasım 2010 Salı 19:35:13

Az önce bir cinayete tanıklık edecektin Charlie Chaplin. Belki de itiş kakış arasında ezilip kalacak ve yahut sağa sola savrulacaktın. Daha iki haftalıksın çirkin bir ailede dünyaya geldin demiştim ya, bu çirkinlik bugün tüm çıplaklığıyla ortalığa saçıldı.

Sorunun temelinde annanen yatıyor. Aksi, saygısız, küfürbaz ve evlatlarını sürekli birbirine düşüren bir kadın. Almanyaya geldiği günden beri tarlalarda köle gibi çalışmış sağlığını ihmal etmiş ve son 10 yıl içinde 2 defa felç geçirmiş ve yarı engelli olmuş. Herşey bundan sonra başlıyor evlatları kadının mallarını kapma telaşına düşüyorlar defalarca kendi aralarında kanlı bıcaklı oluyor sonra kendi menfaatleri için tekrar barışıp sonunda yine kavga ediyorlar. Ben bir yıldır bu ailede başka bir şey duymadım. Engelli analarına bakmaya gelince hepsinde ayrı ayrı bahaneler. Bu zamana kadar annen bakmış ben geldikten sonra da bakmaya devam ettik teşekküredecekleri yerde annelerinin parasını yemekle suçlanıyor ve hakerete maruz kalıyorum. Anneleri aslında acınacak bir halde...

Kadın bu bozuk genini tüm evlatlarına geçirmis. Evlatları bu aksi kadının bir kaç gecekondusundan fazla pay alabilmek için it dalaşı yapıyorlar. Insanlığa kardeşliğe yakışmayacak davranışlarda bulunup küfürler savuruyorlar. Bugün kapımıza dayandılar dayanın arabası annenin üzerine kayıtlı devlet yardımından faydalanmak için böyle yapmışlar kendi üzerine alabilmesi için annenin ona bir vekalet vermesi gerekiyordu bende daha önce dayının dükkanında çalışmış ama alacağımı alamamıştım onu vermesi durumunda vekaleti vereceğimi söyledim. Bu sütü bozuklar annen sana hamileliği zamanında da annene düşük yaptırmak için yapmadıklarını bırakmadılar. Ipler koptu bağırıp cağrışmalar ağza alınmayacak küfürler. Kapı yumruklanmaya başlandı annenin en yakın arkadaşı seni ziyarete gelmişti konuşmak için kapıyı açtı o an aklımın gidip geldiği bir anda ben dışarıya dayın içeriye hücum ediyor annen, annnenin kucağında sen ve arkadaşı bizi engellemeye çalışıyor misafirimizin küçük kızı ise yemek masasının altında saklanarak ağlıyordu. Elime geçirdiğim odunla düşmanımın kafasını ezmeyi çok istedim o an en çok istediğim bu pisliği temizlemek ve katil olmaktı. Öldürücü darbeler almak yada öldürücü darbeler vermek istiyordum. Sen aradaydın Charlie Chaplin annenle beraber savruluyordun. Bir ara gözlerim anenin kucağında onca gürültüye rağmen uyumaya çalışan sana takıldı. Masum ve korumasızdın utandım ufaldım ve kırıldım. Tanrım ben ne yapıyorum? Aklıma arkadaşımı aramak geldi aradım ve acil olarak polis göndermesini istedim . Oğlum için katil olmamalıydım bu insanlığı çürümüş yaratıkların pisliğine bulaşmamalıydım. Sonrası polislerle yapılan konuşmalardı. Göğüs kafesim ağrıyor ve beynim kafatasımı kırmak istercesine basınç yapıyor ve zonkluyordu. Sinirlerimi boşaltmalıydım en iyi yol kendimi alkola yatırmak. Bu kabus bir başlangıç mı yoksa bir sonmuydu?

Ben küçük Charlie Chaplinimi nasıl koruyacağım...

21kasim2bin10 heidelberg