PASLI MAKAS
Neydi beni sana çeken?
Evimden , yuvamdan koparırcasına sana doğru sürükleyen.
Olmamasını dileyip, olması için çırpındığım şey neydi?
Aşk mı?
Pişmanlıklarımız mıydı?
Kendini; her engeli aşacak kadar güçlü görmek mi?
Yoksa bir kelebek kadar güçsüz ve aciz kalmak mıydı?
Neydi aşk?
Gözyaşlarım, acılarım,umutlarım ve tükenişlerim miydi?
Her defasında aptalca düştüğüm hatalarım mıydı?
Gerçek seven; yanında olanmıydı yoksa seni arzulayan?
Neydi aşk?
Fedakarlık mı?
Bencillik mi?
Neydi aşk?
Yasağın dayanılmaz cazibesi miydi yoksa?
Acılar ve tecrübeler Allahın hediyesi miydi yoksa?
Her neyse beni sana çeken; artık çekemeyecek. Görünmeyen, bilinmeyen bir el; aşk sandığım yoz duyguyu paslı bir makasla kesecek.
YORUMLAR
Yılgın yakarışların kırık küpeştelerine dalga çarpar, azgın bir yel esince gönül limanlarımıza. Telafisi imkânsız bir yalnızlığın iç çekişleriyle tanımlansa da aşk, en çok ruhumuzun pastil nöbetlerinde yüzümüze gülümser. Haylaz bir çocuk sevincidir kucağındaki, serer sevinci içimize, bir gün çeker gider...
Aşk gibidir hayat.
Ya yaşadıkça güzeldir
Ya sevdikçe.
Hayat gibidir yazmak.
Ya yazdıkça yaşarsın,
Ya da sevdikçe.
Kutlarım yazarını.
Sevgiyle.
LABİRENT tarafından 11/28/2010 2:55:49 PM zamanında düzenlenmiştir.