İşte sevgili hayat diye dünya diye yaşadığımız yere bak.Kime ne zaman ne başına geleceği

belli olmuyor.Tıpkı sevgili Emre gibi.Aslında sevgili insanın yazılarla yürekten bağlı olduğu

insanlara ulaşması gerekir.Bu yaradana aşk gibi.Emre’de eski bir sevgili’ye özlemi dile

getiriyor tıpkı benim sana yazdıklarım gibi.Yani olmayan sevgililer.Dünya ne garip.Emre

şimdi hastanede yaşam mücadelesi veriyor bak sevgilim yeni haberi geldi durumu

iyiymiş.Sende dua at olurmu benim içten derinliğim.Evet yazılarına hayran olduğum ve

keşke bende yazsaydım bu şiiri dediğim yazılardı emrenin yazıları.Tepeden tırnağa aşka...

Bana ne zaman hastane deseler hep içimden seneler akıp gider o bilinmezliklere.Emreye

ben inanıyorum hayat bu kadar kolay değil bırakıp gitmek olmaz çünkü dünyayı

değiştirmek gerekir.Öyle değilmi Ruhi abi.Evet bazen bende acılarım olduğunda

dayanacak insanlar arıyorum onlar hiç bir zaman olmuyor ya bir sevgili yada Emre gibi

yazı arkadaşları.Yakın uzaklıklardan ulaşıyorsun.Sadece Emre için yazıyorum ama öyle

sıradan tanımlanmış şeyler değil nasıl yazmak istiyorsa düşlerim öyle Emreye bir iyilikle

ulaşıyorum bazen bir imge keza bir sevgiliyle çalıyoruz kapısını.Vefa ne kadar güzel öyle

değilmi insanı saflığa taşıyan en güzel duygu.Emrede yaşadıkça bu duygudan nasibini

alacağına inanıyorum.Sen savaş benim dualarım ve koruyucu meleklerim seninle.

İşte sevgili benim dostlarım öyle ayrı ki sende onları tanımanı isterim.Böyle bir dünyada

tek güzel olan şey insanın insanı hatırlaması ve duyarlı olması.Ben bunu yaptım.Emre

dostum belki iyileştikten sonra yazımı okuyunca duygulanırsın fakat ben tüm içtenliğimle

yazıyorum.Bu dünyada bizim gibi insanlar olmalı yoksa sadece kötüler olur.İyileş dön

aramıza ben (hepimizi) yazılarını bekliyoruz...Sevgilerle...Dualarımla...

NOT:EMRE GEÇİRDİĞİ KAZA SONUCU HASTENEDE YAŞAM MÜCADELESİ VERMEKTEDİR.Bende ona kendi tarzımla seslenmek istedim...