Bir Damla Gözyaşı

• 21 Kasım 2010 Pazar 13:13:10

Hiç çocukluğum olmadı benim, hep acıları ayıkladım, pembesi düşmüş toz duman hayatımda, hiç hayallerim olmadı benim, hep suskun görünsem de fırtına ektim yarınlarıma. Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat, omuzlarıma koyduğu yüklere rağmen.
Hiç umudum olmadı geleceğe dair, ne diktiğim fidan can buldu, ne de okuduğum masalları yaşadım, izbe dünyanın örümcek ağlarıyla büyüdüm. Benim hiç dilek ağacım olmadı, umutlarımı yükleyeceğim dallarım olmadı. Benim hiç dağlarım olmadı, çıkıp zirvesinde, sesim kesilene kadar, hıçkırıklarla boğulana kadar, ağlamadım hiç.Oturamadım kayalıklarına, bakamadım umut ektiğim topraklara.

Ben hiç papatya bahçelerinde koşturamadım, serilmedim sere serpe papatyaların gölgesine,
kucaklamadım koca mavi göğü,dilekler yollamadım geçen zamana, benim hiç bisikletim olmadı, yokuş aşağı inerken ayaklarım havada heyecandan bağırmadım hiç, okşamadı rüzgarlar saçlarımı,

Hiç sevdam olmadı benim ve hiç olmadı gözyaşlarımı silen, aydınlıkları hiç yaşamadım nedenler niyeler yüzdürdüm, akıp giden ömür ırmağında, hiç elimi tutan olmadı fırtınalı gecelerde ve hiç kimsenin dizinde kalmadı başım, hep hasret kaldım sevgiye sevmelere,
Hiç yaşamadım ki düşlediğimce sevgiyi ben neyi nasıl anlatabilirim, iliklerime kadar üşüttü öksüzlük, üşüdüm hep kimsesizliğimde,

Bir tek sen olsan da yüreğimde, ama çocukluk hayallerim olsun istedim.
Çünkü hiç sevdiğim olmadı senin gibi hep kaçtım bir şeylerden, acıtanların aksine yüreğim avucumda koştum bilinmezlere
Hep içimde, yangınlar misali yaşadım çocukluğumu,hiç kimse duymadı, sessiz çığlıklarımı, fark etmediler bile büyük yıkılışlarımı.

Çocukluğuma dair bir oyuncağım bile olmadı benim, yüreğim hep yalnızlık kokardı benim,
Hayallerimi umutlarımı taşırdım ömür yokuşunda bir de seni ekledim bunlara, başka hiç bir şeyim olmadı benim bir damla göz yaşından başka.

Nevin Korkmaz

21/11/2010