Gitmek istiyorum. Bu şehir bana dar geliyor. Kaçmak istiyorum buradan. Uzaklara, çok uzaklara… Bir gece ansızın gitmek…

Bir teknem olsa ve ben hep gitsem... Hiç durmadan gitsem dünyanın bir diğer ucuna… Oradaki yüreklere seslensem… Onlarla muhabbet edip, onlara kendimden bir şeyler katsam. Hakkı anlatsam onlara... Bilmeyen yüreklere, gözyaşı dökmeyen sînelere…

Bir ummânda yalnız başıma olsam. Sadece seni, seni düşünsem… Tefekkür buudunda yüreğimi senin sıcak sevginle doldursam... Ciğerlerimi senin rahmet yağmurlarında ıslatsam… Sulasam. Hiç kanmasam sana, doymak bilmesem bir türlü…

İblis hiç girmese içime bu yolculukta… Yazsam senden gelenleri yine senin iznin ve inayet elinle… Açsam sana yüreğimi… Biliyorum benim gönlüm bir tek seni ister. Bir kalpte iki sevgi olmaz, olamaz. Seni öyle içime çekmek istiyorum ki kalbim bunu kaldıracak gibi değil. Keşke biraz daha, biraz daha büyük olsa…

“İnsanın kalbi harem odası gibidir.” Benim gönlüm de sende. Seni arar ve seni araştırır bütün ilimlerde. Bunu da pek fazla kimseye ifşâ etmemek lazım. Kimseyi almamak lazım oraya… Orası sadece senin… Senin aşkını arıyorum. Aşkın lazım bana. Ben senin muhabbetini arzuluyorum. Bana bütün tecellilerini duyur. Kalbimi de iman, aşk, sevda, ümit ve sabırla doyur.

“Aşksız insan kanatsız kuş gibidir, uçamaz.” Ne de güzel söylemişler. Ben de senin aşkını istiyorum. Sadece seni… Ama içimde riyâdan eser olmasın istiyorum. Senden seni istiyorum. Açılmak, hayâl iklimlerinde, gönül pınarlarımı seninle buluşturmak istiyorum.

“Hoştur bana Senden gelen, Ya hil’at ü yahut kefen Ya taze gül yahut diken Lûtfun da hoş, kahrında hoş.” İstiyorum. Ver. Sana bağlansın bu gönlüm. Seni söylesin bu yüreğimin bamteli.

Gitmek istiyorum. Seni bulmak için uzaklara gitmek… Sen ol yeter bana. Belki yüzüm yok sana bakmaya. Cürmüm dağlar kadar… Ama affedersin, sen çok bağışlayıcısın.

Bir aşk rıhtımına vardığımda görsem seni. Sevdamın kahrını çeker yüreğim. Vuslata ersem. Ama istemem başka cennette bir arşın yer.

Gönlümün bu durgun sahilinde bekliyorum. Gidememenin daha önemlisi seni göremememin çaresizliğiyle… Ey ezeli sultan…

Gitmek… Nasıl, nerede, kim bilir, nereye… Bir gün…


İlhan KAPLAN