Hayat istesen de istemesen de çizecek çizgisini yüzüne.Kimi kırık faylar gibi olacak,kimi akarsular gibi dümdüz...Suret yüreğin dışa yansıması bir nevi,yüzün kirlense de Allah suya temizleme özgüsü vermiş temizlersin,sen yüreğini temiz tutmaya bak.Onu kirletirsen eğer,yüreğini de temizleyemezsin o suyla,yüreğinin yansıması olan yüzünü de...Dudakların öyle kiraz gibi dolgun olmayacak belki ama iki dudağının arasından çıkan sözlerin hep doğru olmalı,doğruluk yaşlanmamalı dilinde,çürümemeli.İlk anne deyişin gibi temiz olmalı son sözlerin de.
Hayat istesen de istemesen de çizecek çizgilerini yüzüne evet,ama sen, senden sonrakilere nasıl bir yol çizdin izlemesi için bunu düşün.Eğri mi? Doğru mu? Engebeli yollarda pes etmemesi gerektiğini,engelleri aşmak için destek elinin sevgi olduğunu öğrettin mi gülüşünle?
Bir yol düşün şimdi,az ilerde ikiye ayrılıyor.Ve Sen zifir mi zifir günlerde,güneşe hasret,güneşi hiç görmemişken,onu görme hasretiyle tutuşuyorsun.Yolun biri çok engebeli,bir çok engel var önünde ancak sonda görünen dağın arkasında öyle heybetli bir ışık var ki,gözlerini alıyor,bakamıyorsun bile...Diğer yol ise dümdüz,engelsiz,engebesiz...Ve ışık; bu yoldaki engebeler kadar az ve küçük.Sen kolay yolu seçip mumu kendine Güneş edinme,Güneş’in üflendiğinde sönmeyecek kadar güçlü olsun; rüzgarlara,fırtınalara dayanıklı.Bırak Güneşe giden yol engebeli olsun,sen ona odaklan direk ve sadece inan,inan ki başarının yarısını tamamla.Mum er ya da geç sönecektir,güneş ise kıyamet koptuğunda...

Selim Akgün