Aşık Olmak İstiyorum (2)

• 13 Kasım 2010 Cumartesi 12:28:26

Özlem sınırlarını sonuna kadar zorluyor adeta hayattan yaşadığı acıların intikamını alıyordu. Artık eski kocasıyla uzaktan yakından bir alakası kalmamıştı.

Eve giriş geliş saatlerini kendi keyfine göre ayarlıyor, bu durum kardeşlerini ve annesini rahatsız ediyordu. Giyiminde de sınır tanımıyordu. Geçen yıllar süresinde eski yaşantısından eser kalmamış bambaşka bir Özlem olmuştu.

Bu arada babası ablasını hiç istemediği biriyle nişanlamak istedi. Ablasının da sevdiği uğruna canını vereceği bir erkek vardı. Babası her zaman yaptığı gibi ablasının aşkına da engel olmak istedi ve ablasını kendi istediği erkekle nişanlamak üzere misafirlere ertesi gün için randevu verdi.

Ablası Özlem’in yaptığını yaptı ve evden kaçarak sevdiği gençle evlendi. Babası ablasını da hiçbir zaman affetmedi.

Özlem ablası ve eniştesiyle yaşamaya başladı. Bazen küçük eve gidiyor bir süre orada kalıyordu. Yalnızlıktan sıkıldığında tekrar ablasının yanına gidiyor ablası eniştesi ve yeğeniyle zaman geçiriyordu. Haftanın bir günü babasının evde olmadığı saatlerde annesini görmeye gidiyor hayatını bu üçgen arasında geçiriyordu.

Tek başına yaşadığı zamanlarda ne kadar güçlü olduğunu fark etti. Aradan geçen yıllar onu çok daha kararlı çok daha kendine güvenir hale getirdi. Artık kendini çok daha iyi hissediyor kalbindeki yıkıntıları tamire çalışıyordu. Arkadaşlarıyla bir araya geldiğinde, “ben aşık olmak istiyorum” diyordu.

Ortak arkadaşlarıyla gittiği mekanların birinde bir erkekle tanıştı. Önceleri arkadaş olarak birlikte zaman geçirdiler. Zamanla birbirlerini daha iyi tanıdılar. Özlem yıllar sonra yeniden aşkı buldu. Adam karısından ayrılmıştı ve adamın eski karısından yetişkin bir çocuğu vardı. Çocuk annesiyle birlikte yaşıyordu.

Özlem’le aralarında yaş farkı olmasına rağmen bunu hiç sorun etmediler. Adam da Özlem’e aşık olmuştu. Gittiği her yerde Özlem’i delicesine kıskanıyordu. Bu ilgi Özlem’in çok hoşuna gitti. Uzun zamandır tatmadığı bir duyguydu kıskanılmak. Kendini her ortamda koruyan bir erkeğe çok ihtiyacı vardı ve bu ilgiyi ona verecek erkeği bulmuştu. Yıllar sonra gelen bu erkeğin ilgisi sevgisi koruması onu çok mutlu etti.

Adam Özlem’in durumunu biliyordu. Özlem aşık olduğu adamdan hiçbir şeyi gizlememiş ona yaşadıklarını anlatmıştı. Birgün apansız bir zamanda evlenme teklifi aldı. Özlem o an hemen oracıkta, “evet” demek istedi. Ama bunu yapmadı. “Bunu ailemle konuşmalıyım bana biraz zaman ver” diyerek ailesinin onayına ihtiyaç duyduğunu belirtti. Adam Özlem’in bu düşüncesine saygı duydu.

Özlem küçük eve geldiğinde ağabeylerini arayıp annesini de alarak hemen gelmelerini istedi. Annesinin aynı bahçede oturduğu halde babasından izinsiz evden tek başına çıkamayacağını bildiği için onu ağabeylerinin getirmesini istedi.

Büyük abisi, “iki saat sonra annemi de alıp geliyoruz” dedi. Küçük abisini ve annesini de alarak söylediği vakitte küçük eve geldiler.

Merakla Özlem’in ne söyleyeceklerini bekliyorlardı.

Özlem, “ben aşık oldum” dedi.

Özlem, “ben aşık oldum” dedikten sonra ağabeyleri hemen devreye girip, “kimdir, neyin nesi, niyeti nedir, işi nedir” diye peşpeşe sorular sormaya başladılar.

Adamın niyetinin ciddi olduğunu evlenmek istediğini öğrendiklerinde annelerinin fikrini almak istediler. Annesi buruk bir sevinç yaşıyordu. Kötü biten bir evliliğin ardından biricik kızı yeniden aşık olduğunu evlenmek istediğini söylüyordu.

Evlenirse bir yuvası başında kocası olacak çoluk çocuğa karışacaktı. Kızının hayatı düzene girebilirdi. Yinede kızından duymak istedi ve, “kızım onun da sana olan sevgisinden emin misin? Tam hayatını düzene sokmuşken yeniden üzülmeni istemiyorum” dedi.

Özlem “anne onun da beni çok sevdiğinden eminim” dediğinde ağabeyleri, “babama da söyleyelim o zaman, en azından haberi olsun” dediler. Annesi, “siz söylersiniz, sizi dinler” diyerek konuyu ağabeylerine bıraktı.

Annesi ve ağabeyleri eve döndüklerinde büyük abisi babasına durumu anlattı. Babası,” sakın gelip benden istemeye kalkmasınlar, kızı isteyecekse gelsin senden istesinler. Sana vekalet veriyorum” diyerek onayladı.

Ağabeyi bu söz üzerine küçük eve geri gelerek Özlem’e durumu bildirdi. Özlem bunun sorun olmayacağını, sevdiği adamın gelip abisinden onu isteyebileceğini söyleyince abisi gün ve saat vererek olayın bir an önce dallanıp budaklanmadan hallolmasını istedi.

“Hadi şimdi toparlan bize gidelim. Sen de durumu bildirirsin, gelip seni ister ve bu iş biter” diyerek Özlem’i başka semtte olan evlerine götürdü. Özlem’le yengesi arasında her zaman bir mesafe vardı. Babası yengesini yaşam biçimi olarak onaylamamıştı, doğal olarak bu soğukluk çocuklara kadar yansımıştı. Yengesi aslında mükemmel bir kadındı. Evinde iyi bir eş iyi bir anneydi. Eve geldiklerinde kapıyı yengesi açtı. Karşısında kocasını ve Özlem’i görünce bütün samimiyetiyle içeri davet etti.

Akşamı abisi yengesi ve çocuklarla geçiren Özlem ertesi gün sevdiği adamla buluşup, kendisini ağabeysinden isteyebileceğini söyledi. Adam hiç itiraz etmeden kabul ederek, “gün va saati verirsin gelip seni isterim. Biliyorsun ailem yurtdışında, zaten böyle konularla da çok ilgili değiller” diyerek yalnız geleceğini söyledi. Gün ve saatler kararlaştırılarak Özlem’i abisinin evine bıraktı. Böylece adresi de öğrenmiş oldu. .

Sevdiği adam kararlaştıran gün ve saatte ellerinde çiçeklerle geldi. Özlem’i abisi ve yengesinden istedi. Onlar da kabul ederek Özlem’i sevdiği adama verdiler. Her iki taraf için de garip bir isteme biçimiydi. Bir tarafta kızın babası dururken abisinden kız isteniyordu. Diğer taraftan, erkek kız istemeye gelirken yanında bir büyüğü olmaksızın elinde çiçeklerle tek başına gelip abisinden sevdiği kadını istiyordu.

İsteme faslı bütün bu ilginçliğe rağmen sonu tatlıya bağlandı. Özlem’in ağabeyi kısa süre içinde nişan ve düğünün birarada yapılmasını istedi. Adam da aynı şekilde düşünüyordu, uzatmanın alemi yoktu.

“Ben hemen işlemlere başlıyorum o halde” dedi ve Özlem’in ailesi de onayladı. Özlem sevgilisine, “beni eve bırakır mısın dedi” ve abisiyle vedalaşarak evden ayrıldılar.