ölünce anladım

• 12 Kasım 2010 Cuma 11:12:07

Ayak seslerini çok uzaktan hissettim
Bastıkça toprağa içimi titrettin
Tüm matemin ve varlığınla
güneş gibi doğdun karanlığıma
Doğrulmayı isterdim yattığım yerden
...Ve öpebilmeyi en sevdiğim yerinden

Hoş geldin kadınım karanlığıma
Yüzünü göremesemde bilirim
Tutamadığım ellerinde getirdiğin
Çiçeklerden daha güzelsin

Senden az önce geldi annem
‘’Oğlum’’ diyordu ‘’doyamadım sana’’
Ve eli sürekli gidiyordu yazmasına
Islandı üstüm başım gözlerinden

Ellerini gezdirdi üzerimde uzun uzun
Bebeğini sevip okşar gibi masum
Kalkıpta öpemedim mübarek ellerini
Sarılıp diyemedim ‘’anacım kahretme kendini’’
‘’Affet’’ dedim ‘’affet’’ beni anam
Göğsümden değilde sırtımdan diye
Kurşun yaram

’Feda olsun oğlum’’ derken vatan için
Kanadı yüreği için için
Tükendi gözleri otururken başucumda

Gitmek için kalktığında
Dayanamadı sarıldı taşıma
Giderken dönüp dönüp baktı ardına
Ve eli sürekli gidiyordu yazmasına
Açsa kollarını ‘’gel oğlum gidiyoruz’’ dese
İlk adımımı attığım gibi neşeyle
Koşamazdım artık yüzümde gülümsemeyle

Bi anam bir de sen vefalı çıktın
Gerisinin yalan olduğunu ölünce anladım
Her gün yoruyorum seni
Sayamıyorum getirdiğin çiçekleri
Hiç dikkatini çektimi bilmem
Diktiğin tüm güllerin kırmızı açtığı
Bilirim seversin kırmızıyı
Senin için neler yapardım hayatta olsaydım
Ama burada elimden gelen birtek bu kaldı
Ben zorluyorum onları kırmızı açmaya a.köken