Efendimize...

• 12 Kasım 2010 Cuma 00:33:14

Rebiülevvel ayının on ikisi..Günlerden pazartesi...
Mekke ufukları ağarırken...Sen geldin efendim...
Bahar mevsimi nisan akşamlarını gül kokularıyla donattı senin için...Ve senin için çekildi suları Save Gölü’nün...Söndürüldü mecusilerin bin yıldır sönmeyen ateşi...Kabe’nin putları karıştırıldı toprağa...Doğu ve Batı aydınlandı mübarek nurunla...Getirdi gül kokunu Mekke sokaklarına Saba meltemi.
Mekke ufukları ağarırken...yıldızlar muştuladılar geleceğini...
Sen geldin ya,ya Rasulullah,Mekke’ye neşen geldi.Berrak ve güzel yüzün,kapkara gözlerin vardı.Bir gülümseyişinle insanların gönüllerinifethederdin;sözlerinle,davranışla_
rınla kendine hayran bırakırdın.Sözlerin tane taneydi taa küçüklükten..seni dineyen gönül geçerdi kendinden.Öyle anlamlı bakardın ki dolu dolu...sana bakan gözler geçerdi kendinden...Bir de öyle masum bir duruşun vardı ki...yetimliğinden miydi bu masumluk,öksüzlüğünden mi?Elinden tutmadı mı deden,tutmadı mı Ebu Talib...Rabb’im Ebu Bekir’i vermedi mi...Ömer’i,Osman’ı,Arslanı’nı vermedi mi yalnızlığında sana yaren...Hatice’n sarmadı mı Taif’te taşlanan başını;dikenlerini çıkarmadı mı ayaklarından...Mübarek başına saçılan pislikleri temizlemedi mi Fatıma ağlayarak... Bedir’de yalnız mıydın,Uhud’ta yalnız...Mekke’den ayrılırken yalnız mıydın ya Rasulullah...Yok muydu muhacirlerin?
Ey gül yüzlü sevgili!Sen gelesin artık diye gözyaşlarım pınar oldu uğruna...Sen gelesin diye varsam Uhud’a,gitsem Bedir’e...Yüreğimi delik deşik etse Vahşi’nin mızrağı...Senin için aksa kanım...gelesin diye...Öldün diyenin kellesini koparacağımı haykırsam Ömer’in gibi...Alıp başımı gitsem ben de Ebu Zer gibi...Sesim kesilse yokluğunda Bilal’in gibi...
Rebiülevvel ayının on ikisi...Günlerden Pazartesi...
Medine ufukları ağarırken...Sen gittin Efendim....Öylesine sessiz ve kimsesiz.Yokluğun bir karabasan gibi çöktü yüreklerimize.Sensizlik gözyaşı olup çöktü yüreklerimize...Sen yoksun...Yokluğun’da sıddıkın yok,Osman’ın,Ömer’in,Allah’ın arslanı yok.Yüreği kanlı Hamza’n yok...Hatice’n,Aişe’n,Fatıma’n yok...Yokluğunda ne çok yetim kalmışız...Gel tut elimizden.bak yaşlı gözlerimize,sözcüklerime düşen hasretimizi dinle...gel... Ya Rasulallah gel..Gel!

Mayıs 2010