KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ruh'a Üflenenler I
... Eksik gören, kel-kıt düşünen insan, küfrediyor kötü diye işaret ettiği her şeye. İnsanın küfrü, karşısına aldığı her şeyedir. Bilmeli ki, küfrettiği kendidir. Işık ise karanlığa teşekkür ediyor, çünkü en ayan beyan olduğu an, karanlığın içidir. Ve aydınlık, karanlığın kalbinde gizlidir. Daha güzel ışısın diye, aydınlığı bağrına basmış karanlığa küfredilir mi ve daha güzel kararsın diye onu saklayan ışığa?
Azé Ayşe GÖKKAYA
Ruh'a Üflenenler I Yazısına Yorum Yap
"Ruh'a Üflenenler I" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
