BİR GÖNÜL YARASI,HİÇ DİNMEYEN

• 8 Kasım 2010 Pazartesi 23:40:41

Ne dünyaya geldiğimden bir şey anladım,ne yaşadıklarımdan,ne de yaşayacaklarımdan anlayacağım..Ümitsiz ve vahim bir durum..Bu dizeleri yazarken ,bu kadar karamsar olabildiğime inanamadım..Bu hale gelmişsem,gerçekten vahim durumdayım...Bu kadar karmaşık bir yaşantıdan sonra çekilen acılara da alışıyor insan...Zamanla ne alışkanlıklarından vazgeçebiliyor,ne de hüzünlerinden...Nerde başladı hayat ,nerede bitecek*? Bu bilinmezlik,belki de renk katıyor hayata!!...Her türlü duyguyu (ACI ,SEVİNÇ,KEDER,HÜZÜN...)bir arada yaşatıyor sanki!!..İnsanın hayattan beklentisi ne kadar az olursa,yaşamı o kadar basit ve kolay geçer diye düşünüyorum Hayattan beklentilerimiz çoğaldıkça,hayatımız karmaşık ve zor bir hal alıyor.

.Çözemeyeceğimiz sorunlar,kaldıramayacağımız kazıklar atıyor bize hayat....Bizi sevmekten,sevilmekten,hayattan koparıp,fırlatıyor ,bilinmezler diyarına..Açılan yaralar kanayıp dururken,...Boşuna olduğunu anlarsın emeklerinin,yalan olduğunu anlarsın sevginin ve güvendiklerinin..
.Gençliğini verdiğin insanın ;tam her şeyi yoluna koymuşken,tam da insanın birbirine ihtiyacı olduğu bir zamanda,bunca yılı ve ailemizi bir kenara fırlatması,paramparça ederek bir ömrü böylece yok sayması...Derin yaralar açar ruhumda...Kanatır ,yaralarımı.....YAŞAMA dair tüm inançlarımı yitiririm...Bir hüzün deryasında kaybolur,kendimi unuturum......Ya çocuklarım!!!!!Ben bunları yaşarken,onlar nasıl atlatacaklar bu travmayı..????Babalarının ihanetlerini ,ruhlarında açtığı çukurları nasıl kapatacaklar??? Hayata nasıl güvenle bakacaklar???Aile kurarken nasıl güvenip ,eş seçecekler????
Bir gönül yarası dönüşürken hicrana,birlikte tutunarak daha sıkı sarılmalıyız birbirimize......Zaman her türlü yaranın en iyi ilacı diye ,YENİDEN BAŞLAMALIYIZ HAYATA..
Belki de başarırız,belli mi olur???Hadi başardık,tutunduk hayata.... Küllenecek mi içimizdeki gönül yarası ???????Unutturacak mı,zaman bize yaşadıklarımızı??? Yoksa kalbimizin hep bir köşesinde ,zaman zaman sızlayacak mı,derinden derinden....Affedecek mi,bize bütün bunları yaşatanları?????Gönül affeder mi sizce,affetmek istese de!!!!!!
Yoksa ömrünün geri kalanını gönül yarası ile mi geçirir,hiç bilmiyorum,zaman ne getirir,ne götürür....Artık geleceğe dair ne hayallerim var ,ne de tahminlerim.....
Şimdilik hüzün tek sırdaşım ve arkadaşım olacak sanırım.....SEVGİYLE KALIN