KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1004 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Kendi Kendimin Keşfine Çıkmış Gibiyim
Yine o gecelerden biri...
Gözüme her şey her zamankinden daha sakin görünmesine rağmen, yinede içimi kemiren bir sıkıntı var. İç boşluğumu hemen dış bir sebebe bağlama düşüncesi belirdi, lakin sebepsizlik adet olmuş ve düşüncem inkıtaya uğruyor. Bu sıkıntıdan sıyrılmak adına mutluluğu ve zamanını düşünmeye veriyorum kendimi. Eskiden beri mutluluğu ya geçmişte
yaşanmış veya gelecekte bulacağım avuntusu vardır. İçinde bulunduğum an; huzursuz umut.
Yorgunluktan gözlerim kapanmasına rağmen uyuyamıyorum.
Uyuyamıyorum çünkü geceyi gündüzden çok seviyorum ve zamanın kayıp gitmesinin paniğini, israf edilmemesi gerektiğini en çok gecede duyuyorum.
Ya sen...
Geceyi dinliyor musun?
Sessizliği, yalnızlığı...
Sessizlik ve yalnızlıkta insan alınyazısını duyar.
Sessizlik ve yalnızlık; kendinden şikayetinde devasıdır.
Sessizlik ve yalnızlık; bilerek veya bilmeyerek arayışların çığlıklarıyla ürperen bir boşluktur.
Sessilikte, dün bugüne taşınır, yarına sarkar.
Ben dinliyorum ve...
Ciddiliği şakasından baskın bir dille söylüyorum;
Kendi kendimin keşfine çıkmış gibiyim...
Şakası ciddiliğinden baskın bir dille söylüyorum;
Bir bütünde birleşemeyen, bin parçaya bölünmüşüm...
Bitsin mi gece?
Açılsınmı perde?
Seyret...
Yarını, yarınları...
YORUMLAR
ellerine yüregine saglık ayhan abi.. :(
başlık çok güzel neden diye sorarsanız bizler her an değişilik meraklısı insanlarız kendimizde ki cevherleri zamanla öğreniyoruz yada tesadüfen ortaya çıkarıyoruz başlığana notum yüksek olaçak yazının konusu ğayet güzel ne istenildiği güzel anlatılmış şiirde yazıdan geri kalmamış bu benim kendi fikrim bazen bende kendimi keşfe çıkıyorum sayğılar..
Remziye ÇELİK tarafından 11/8/2010 5:43:02 PM zamanında düzenlenmiştir.
