son mektup

• 7 Kasım 2010 Pazar 19:30:42

Sevgili
Gönderdiğin son mektubunu aldım…
Uygun bir zamanda okunmak üzere sakladım yastığımın altına…

İki gün sonra bir ikindi vakti

Mektubunu bugün okudum, dışarısı hafif yağmurlu gökyüzü küskün griye boyalı ir tablo gibi.
Bu gün ayrılığımızın 3 yılı ve bugün okumak istedim sen kokan mektubu beni sormuşsun nasılsın diye nasıl iyi oluna bilinirse öyle işte zaman biraz nazlı aksa da hala yelkovan ve akreple arkadaşız . öğretmenliğe atandığına çok sevindim ilk günün bugün olacakmış ilk günün kutlu olsun öğretmenim…

Hasan amcayı kaybettik bu arada başımız sağ olsun ne çok severdi seni sende onu, ölürken bile gülüyordu gözleri hep sana selam yollardı gülbeşeker kızıma diye, biliyor musun son anında bile Elma şekeri satarken öldü kimsesiz ama gönlünde bir o kadar kalabalıkla…

Gökyüzü kızmaya başladı simsiyah kurşun yüklü bulutlar dövüyor semayı sanki.
Bırakıp gittiğin begonyalarınla başım belada bir solup bir açıyorlar bazen sokak lambasının pencereme vuran aksında oynaşırken ışık huzmelerimi karşı penceye takılı kalıyor gözlerim sen gelecekmişsin gibi, sonra gülüyorum anlamsız tebessümlerle kafamı iki yana sallayarak
Sokağın sesi geceye dolarken uzaklardan sensizlik küf kokan kompartımanlara benziyor
Sana gecen gün karşılaştığım bir olayı anlatıp göndericem mektubunu, iş çıkışı eve giderken kırmızı ışıkta durdum yan cama küçücük elleriyle bir küçük kız çocuğu vuruyordu işaret ettim bu tarafa geldi ne istiyorsun bu saate ne geziyorsun dedim, soğuktan titreyen dudaklarıyla
Çalışıyorum amca dedi ve bir kırmızı gül uzatarak bu gülü benim için alır mısın dedi.
Aldım ve sonra arabaya alarak biraz konuştuk adı ayşe babası onları bırakıp gitmiş annesiyle beraber çiçek satıyorlar şimdi arkadaşız haftada bir gün buluşup senden, ondan ayşe den konuşuyoruz bu arada sana selam gönderdi biliyor musun gözleri öyle umut kokuyor ki
Sanki hayata savaş açmış gibi.
Sevgili öğretmenim mektubu sonlandırırken umut kokan bir çift mavi gözle bakıyorum sana
Selamlar sevgiler