GÖZLERİNİN KAHVESİNDEN KOY ÖMRÜME.

• 6 Kasım 2010 Cumartesi 21:37:02

Ruhunda tutuklu kaldığım sevdiğim,

Seninle paylaşamayacagım dünyayı kurtarmak işime gelmez.Varsıllığın bütün ihtişamıyla sensiz yaşamaktansa konaklarda,yoksulluğun bütün görğüsüyle,kerpiç yapılı,tek odalı,duvarları mutluluk ile sıvalı köy yapısı sararayımda seninle yaşamayı seçerim...Özgür bir dünyda sensiz mahkum gibi yaşamaktansa seninle zindanlarda yaşamayı seçerim...Hizmetliler,uşaklar,mürebbiyeler
arasında ama sensiz yaşamaktansa,tarhana çorbamı seninle kaşıklamayı seçerim...

Üç gün gezip dolaşmak değil benim muradım,hatun tavladım diye hava atmak hiç değil,çocuklarının Analarına bile sevdiğini söylemeyi esirgeyen ben, seni sevdiğimi söylemekten
dayanılmaz bir haz alıyorum.Eğer ortaokul yıllarımdaki platonik aşk’ımı saymazsak ’’SENİ SEVİYORUM’’
dediğim ilk kadınsın.Yanında yaşlanıp,kollarında ölmek istediğim ilk kadınsın.Hayatımda yer alan son kadın olmanı istiyorum...

Kahve gözlü sevdiğim,

Yaşantımda senin dışında ne başka bir kadın var,nede olmasını istediğim.Yaşantımda var olan,var olmasını istediğim tek bir kadın var: o da SEN...
Canım,.

Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,bir fincanın hatırına sonsuz kalayım gönlün de...

Sevdiğim,

Sevgili çokca bulunabilir ama,sevgi öyle mi ? Sevgiyi sende buldum,kadınlığı sende gördüm,
sevmeleri sende yaşadım,aldırmaz görünsende kaybetmeyi göze alamam seni.Her hanği biri değilsin benim dünyam da,olsa da olur olmasa da diyebileceğim.Ya sen varsın bundan sonra hayatımda,ya da sen...Bulmuşken bu yaşımda seni yitirmeyi aklıma getiremem...

Canım,

Sen,tanrının alnıma yazdığı en mutlu alın yazımsın...

Seni seviyorum.HAYATIM...