Oruç Baba’dan Aforizmalar-25

• 1 Kasım 2010 Pazartesi 17:25:06

(Kapodokya’da Balonla seyahat.)


-İşlediği suçtan dolayı pişmanlık duymayan insan çok azdır; pişman olduktan sonra tekrar suç işlemeyen insan da çok azdır.
*
-Yaşarken yaşamanın zevkine varamamak ne büyük bir acıdır?
*
-Karnını doyurabilirsin, ama kalbini asla!
*
-Acılarla dost ol; nasıl olsa çok sık karşılaşacaksın.
*
-Kusursuz insan aramaya kalkışmak büyük bir kusurdur.
*
-Hiçbir zalim hükümdar gerçekten mutluluk ve zevk içinde yaşamamıştır. Halkına çektirdiklerinden daha fazlasını çekmek zorunda kalmıştır. Çünkü korkan insan korkutmaya, acı çeken de acı çektirmeye çalışır.
*
-Zaman hepimizden bir şeyler götürür; bir daha geri dönmemek üzere. Ama biz gene de aptalca onları geri getireceğimizi zannedip, boş yere çabalarız.
*
-Her acıyı unutturan bir başka acı vardır.
*
-Her kötü söz bir kaleyi yıkarken, her iyi söz ancak o kalenin bir duvarını inşa edebilir.
*
-Her zevk bir bedel karşılığı elde edilir, ama bittiğinde de bir başka bedel ödenir.
*
-Ekşi suratlı komşundan sirke bile isteyemezsin.
*
-Her güzellik güldeki gibi dikenli midir?
*
-Gerçekte bizim olan hiç bir şey yok. Biz aslında o şeyleri emanet almış bir emanetçiyiz. O nedenle bizim zannettiğimiz o şeyleri iyi kullanmalı ve giderken de hak edenlere emanet etmeliyiz.
*
-Karnı aç olan, ister kral olsun ister dilenci; ondan kork!
*
-Irmak suyunu, alim de bilgisini başkaları için akıtmak zorundadır.
*
-En güçlü görünen insanın bile öyle zayıf bir tarafı vardır ki, anlayınca şaşar kalırsın.
*
-Doğal ortamda kendiliğinden beslenen hayvanlardan alacağımız çok ders var: Zehirli yiyecekleri asla yemezler, karınları doyunca da yiyeceklere kafalarını çevirip bakmazlar bile.
*
-Yüzüne karşı kusurları söylendiğinde, bundan hoşlanan kaç kişi tanıyorsunuz?
*
-Aşı pişiren ile iyi geçinirsen aç kalmazsın.
*
-Sevdiğinde kusur aramaya başladığın an, o iş bitmiş demektir.
*
-Fakir zenginin, korku hayatta kalmanın, kötü de iyinin gizli sigortasıdır.
*
-Her itiraf samimi değildir. Bazı itiraflar bir çıkar ya da en azından bir hoşgörü görmek amacıyla yapılır.