EĞRİSİYLE DOĞRUSUYLA

ATIŞMA…

Yazardan:
Değerli Okurlar, Kadim Dostlarım…
Heybemde ki dağarcıklarında bir türlü uslu durmayan kimi
kelimeler, mısralar, cümleler ve paragraflar; kısaca kendilerini
şiir ve makale sanan kimi ukala fikirsel şeycikler, ısrarla bizi
hemşerilerimiz ve diğer insanlarla tanıştır diye tutturdular…
Kusura bakmayın, onları zapt edemedim! Birazda sizlerle
yarenliğe gönderiyorum. Aman ne olur onları iyi karşılayın;
ellerinden sıkı sıkı tutup refakat edin ki, başlarına bir şey gelmesin!
Gevezelikleriyle epeyce değerli zamanlarınızı alıp, belki başlarınızı da
biraz ağrıtacaklardır… Engin hoşgörülerinize sığınarak onlarla sizleri
bundan sonraki sayılarda baş başa bırakıyorum…Saygılarımla.

Eserlerden:
Değerli okurlar,
Hatta izninizle arkadaşlarımız ve dostlarımız…
Bizler okuduğunuz birer sözcük, cümlecik ve mısralar olarak
sizlerinde anılarınız, hülyalarınız, yıllarca sakladığız sırlarınız
olduğumuzu gördük ve öyle büyük hazlar aldık ki…
Bizleri okuyup, bizlere birer ömür kattığınız için teşekkürler dostlar.
Madem birer dost ve sırdaş olduk, sizlere de küçük bir sır verelim:
Yazarımız (biz ona SAHİP deriz) emekli banka müdürüdür ama, bizce
yanlış meslek seçmiş; çünkü lise çağlarından beri bizleri yazıp durdu ama,
bizleri henüz yeni, 50’li yaşlarında gün ışığına çıkardı, onun adına çok üzgünüz!
En çok bizim hakkımızdaki görüşlerinizi kendisiyle paylaşmanızdan haz alır.
Paylaşımlarınız ama olumlu, ama olumsuz eleştiri olmuş, hiç fark etmiyor.
Yeter ki, edebi eserler okunup, üzerinde tartışılıp insanlar fikirlerle doğruyu
bulsun diyor… Eee haksız da değil; çünkü düşünsel yaşam kurak ve cılız
kalınca, sonuç da hep kaba kuvvetle çözüm bulmak olmuyor mu diyor ki,
bu bizce de çok doğru bir tesbit.
Onun için insanların diğer canlılardan en önemli farkları, düşünebilmeleri ve
aklı kullanmalarıdır… En sevdiği insanlar da, çok konuşmaktan ziyade, çok
düşünen ve mantıkla konunun özü üzerinde konuşabilenlerdir…
Hoşça kalın değerli okurlarımız. 15.Ekim.2010