Aysema’ya Mektuplar II



“Selam olsun aşkı yaradana, selam olsun âşık olana.”


Dün gece rüzgarın hoş sedası dokundu tenime, elif parmaklarının, bir an yüreğimde gezindiğini düşündüm. Rüzgar kulağıma bir şeyler fısıldadı anlayamadım. Belki de Elizan edasıyla selamını getirdi. Gülüşün geldi aklıma, gülüşün gözlerimde kaldı, gözlerim gökyüzüne daldı.


Gözlerimin ve gönlümün beyaz kanatlı prensesi, sana olan sevgim gün geçtikçe daha da çok artıyor biliyor musun? Sensiz toprağım yeşermiyor, çiçeklerim açmıyor. Bitsin artık gözlerimdeki hasret, seninle gelsin toprağıma bereket. Bastığım toprakta izin var, her mevsim gelmeye bana sözün var, baharımda, yazımda nazın var, seni çok özledim can duyuyor musun?


Uykusuz gecelerim huzurunda eğilsin, güneş her gün doğarken sen farkında değilsin. Her doğan güne umutla bakıyorum. Umut kurşun gibi, yüreğime işliyor. Gecelerimi aydınlatan hayalin, sehere göz kırpan güneş gibi, bıkmadan usanmadan güneşi bekliyorum farkında mısın? Ne gecenin sabahı ne de sensiz baharı, kim söndürür bilmem ki sineme düşmüş harı?


Hasretle bekledim gelen baharı, içimde ukdeydi çiçeği narı, çattın dört direği ördün duvarı, görmeyeli yazı kış mı bıraktın? Her yeni doğan güneşe seni soruyorum. Yıldızlar şahidimdir. Ay ışığından selam gönderiyorum. Ne bir mektubun geliyor ne de selamın. Senin için her gün gül deriyorum haberin var mı? Asilden daha asil, senin için gül dermek o kadar zor mu söyle, bir çift selam göndermek?

Anlasana artık, seni delicesine sevdiğimi Mecnun’un Leyla’sı kadar çok özlediğimi. Cadde cadde, sokak sokak seni arıyorum. Sanki çıkmaz bir sokaktayım. Hangi yola sapsam karşıma hayalin çıkıyor. Yalnızlık içilen zehir gibi, sensizlik bana hiç yakışmıyor. Ellerin, ellerime yakışır, yüreğin yüreğime, ağular içerim, sana yemin ederim. Müebbet olsan çekerim nazlı yâr!


“Razıyım görmesem de tek selamını gönder. Masallara sığmıyor gel de aşkıma yön ver. ”



Bilal Dilsiz



"Kumru Dergisi Tarih Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisinin Ekim 2010 sayısında yayınlanmıştır"