- 1195 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
Ve Ben Artık Seninle..
Sevginin bedelleri vardır hani.. Ne kadar ağırdır her biri, birbirinin omzuna çökmüş kabus gibi iner bir anda en beyaz odamıza ve her gece o kabuslar uçuşur gözlerimizde.. O kadar ağır ki, bir bebek bir melek gibi uyuyorken bile yüzünde bembeyaz bir beniz, birkaç damla ter bırakır gözlerin etrafında.. Uyanırsın.. Ağlarsın.. Korkarsın.. Haykırırsın sessizce.. Yakarırsın Tanrı’na.. Susmak için, uyanmak için..
Unutmak için..
Unutuyor mu ki insan..? Her ne ise unutuyor muyuz..? "Evet" diyorlar; "Unutmak, insana bahşedilen en güzel hediye.." ..İnanmıyorum! Hiçbirşey unutulmuyor.. Sineye çekip unutmuş numarası yapıyoruz, biliyorum.. Öyle değil mi ki bir isimde, bir şarkı, bir bakış, bir rüya,..bir.. bir herşeyde bulmuyor muyuz unutulmuştan saydıklarımızı..?! Bir anda gözlerimizin bakışı değişmiyor mu o anda, bazen kırmızı bazen mavi..? İnanmıyorum.. Unutmuyoruz.. Unutmuyor ki insan..!
Ve bugün doğum günün.. Unutulmuyor işte.. Hiçbir zaman unutmadım.. Her sene bir ’bugün’ çıktıkça karşıma nasıl unuturum ki..?! Hatırlamıyorum say, duymuyorum , görmüyorum, konuşmuyorum say ama nasıl unutulur.. Alev alev bir ’kor’ var kalbimde, sönmüyor.. Bazen büyüyor büyüyor.. O büyüdükçe ben küçülüyorum gözlerimde.. Hayır! Gözlerim küçülüp de susadığı an büyüyor yangınım.. Ruhum yanıyor! Ruhumu yakıyor.. Unutmak ruhumu yakıyor!! Canım acıyor.. yanıyorum.. Acıyorum unutmaya çalıştıkça..
İsterdim ki, bu kelimeleri bir bedene bürüyüp, bir mavinin gözleriyle, en güzel şarkınla yıkayıp, üstünde sevdiğin kırmızıdan kocaman bir kurdeleyle, bir martı uçuşunda sana hediye edebilmeyi.. ama ben artık martılarla konuşmuyorum.. Evet.. Bugün doğum günün ve ben bir martı olup gelemiyorum sana.. Bedelini ödedim bir sevginin ve bir kabusta kırıldı kanatlarım.. Ben artık uçamıyorum sana.. Titriyorum uçmaya çalıştıkça, korkuyorum.. Ağlıyorum.. Haykırıyorum delice, uyanıyorum yakarışlarımda.. Sanırım unutuyorum uçmayı..
Unutmak budur işte; artık yapamamak!!
Unutmadan;
"Ve ben artık seninle yapamıyorum birtanem..
Elimde değil..
İstesem de,
İstesem de yapamıyorum..!"
YORUMLAR
Öyle değil mi ki bir isimde, bir şarkı, bir bakış, bir rüya,..bir.. bir herşeyde bulmuyor muyuz unutulmuştan saydıklarımızı..?!
Ezgi'nin günlüğü'nün Aşk Hiç Biter mi şarkısının sözlerini anımsattı.
Kalır
Bir durakta
Yırtık bir afişte
Buruk bir gülüşte
Dağılmış yürüyüşte
Kalır
Bir sokakta
Bir genel telefonda
Bir soru yanıtında
Bir komşu suratında
Kalır
Bir pazarda
Bir kahve kokusunda
Bir tavşan niyetinde
Bir çorap fiyatında...
Gerçekten unutlulmuyor. Unutul"Muş" gibi yapılıyor...