Bugün sevgiyle uyanın güne diye sözlerime başlamak istiyordum ama ne mümkün anlayışı kıt insanlarla mücadele ederek uyandım güne, etraf seni anlamayan işini tam yapmayan insanlar, üzerine düşen vazifeyi angarya görüp, seni çileden çıkaran insanlar, senin gününü kötüleştirmek için ugraşan bir sürü gereksiz insan topluluğu. Bazen ne işim var bu insanlarla benim diyorsun, ne bu, ben kimlerle mücadele ediyorum, bu ,bugün bana şaka gibi geliyor.

Hayata gülümseyen gözlerle bakın diyen ben,bugün ne gülümsemesi, beni sinir ediyor herşey, herkes, kimse sözünün eri değil, vermeden alma yok, yok anla, sen hep veren, sen hep ince olan, sen hep iyi olmak zorunda olansın.
Yeteeeer artık ben iyi olmak istemiyorum, aman o kırılır o üzülür demekte istemiyorum. .Bende hani o kendini bilmeyen nezaketten uzak insanlardan olmak istiyorum .Haa bunu yapabilirmiyim ?Hayır yapamam ,yapsam zaten bu yazıyı yazamazdım .Ayy hep nazik olmak, hep zarif olmak, yok yok ,köyün delisi olmak gerektiğine inanıyorum,bir çok insan,kendinden asla taviz vermiyor. Herkes beni idare etsin, bu benim ben böyleyim diyor vee bizde tabiiiki o böyledir, çekiyoruz. Sanki zorundaymışız gibi.İdare ettiğin insanlar bazen en yakının, komşun,iş arkadaşın,patronun,sevgilin, arkadaşın,ailen,vb... saymakla bitmez aslında,herkesin kaprisini çekmek sıkıyor artık beniii.
Yaa kimsenin beni üzmeye hakkı yok, ben incelikten uzak bencil insanlarla yaşamak istemiyorum ,bu seferde ben bencillik yaparak istemiyorum diyorum.İçimden al başını git buşehirden, git uzaklara .Belki bir adaya doğayla başbaşa kal diyorum, doğada ki börtü böcekle başbaşa ol.Hiç değilse onlar doğal hallerindeler senden birşey beklemezler, al başını git, hiç sorumluluk almadan kimseyi mutlu etmek zorunda kalmadan, kimselerden beklentiye girmeden, öyle yanına üç şey falan almadan git buralardan.
Bütün sorumluluklarını da almadan git .Git ama, bir yanın gitmek isterken, diğer yanın otur oturduğun yerde diyor,o yan kazanıyor zira kalabalık o yanın,malum ailen ,işin ,arkadaşların,sorumlulukların, bu sen değilsin, bugün kızgınsın ,senin için kötü başlayan bir gün. Kimse senin istediğin gibi olamaz, kimse senin istediğin gibi zarif ince düşünceli olamaz bu hayat, cennet değil ki diyorum,hani beni mutlu etmek için uğraştığını söyleyenler vardı ya yanıbaşımda, hani, her anımda, nerdeler peki, yoklar, sözde varlar, nedense,bu benim yanındayım diyenlerin hiç biri yok şuan, şu sıkıntımda,ben derdimi sıkıntımı söyledikten sonra ne anlamı oluyor ki.Ben zaten, sen sıkıntımı anlayana kadar, sen hissedene kadar sıkıntımı halletmiş oluyorum,sağol iş işten geçti artık. .Hani benim her anımda her sıkıntımda yanımda olacaklarını söyleyenlerin hiç birinin bu hallarimden hiçte haberleri yok. Çünkü sevmek hissetmektir, çünkü yanım da olmak benim bu hallarimi bilmektir, eminim bir çok kişi bunu okuyunca ,evet doğru söylüyor yada söyleseydi biz yanında olurduk diyecekler, yok ya öle bişey ben söylemeden ben istemeden yapın, ben zaman zaman bunu sinyalini veriyorumdur.Hani beni çok seviyorsun yaa.Hani hep yanımdasınız ya, neyimden ne sıkıntımdan heberiniz var ki, aslında tozpembe de herşey,laf olsun diye gönlünü dostluğumu verdimi sanıyorsunuz.Gönlümü açtım sana, kitap gibi ki okuyasın, beni herkesten önce, sen anlayasın diye, ama nafile, nafile aşklar gibi,sen kitabı okumayı bırak,nasılsa artık obenim diye atıveriyorsun bir kenara, buda sanki senin gönlünün en derin köşesi oluyor .Olmasın bu kitap öyle okunmaz, eline alacaksın, incitmeden okumaya başlayacaksın, öylesine değil laf olsun diye değil,o kitabın içine gireceksin,onunla enpati kuracaksın ki,o kitabı okuduğuna değsin.O sıkıntılarına tek başına göğüs geriyorsa, sana neden gönül defterini açtı ki o kendi kendine okuyor, kendi kendine analizlerinide yapıyordu
BIRAKMAK İSTİYORUM KENDİMİ ENGİN DENİZLERE BOŞ BİR SANDAL MİSALİ, GÜÇLÜ OLMAYA ÇALIŞTIKCA BATIYORUM ARTIK ,. FARKINA VARSIN SEVDİKLERİM.,BENİ SEVENLER SİZE SESLENİYORUM, BENİMDE SİZ BİHABERKEN SIKINTILARIM VAR...,