- 584 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
DEV ADAM-3
Hayır,merak etmiştim ama gene de bakmadım ardıma.
Bir taksi geçiyordu.Durdurdum,ataladım içine.
Ayaklarım nasıl getirdiyse beni buraya.Öyle Götürecekti gene.Karanlık bir boşluğa ilerler gibiydim.Karşılaşmadığımızı sanıyordum,görevimi bitirip bir oh çekecektim tam da,araba durdu.O açtı taksiyi.Oturud yanıma sormadan.
-Biliyordum,sen olduğunu biliyordum.
Konuşmadım.
-Bilerek yaptım,inanmayacaksın ama roldü...
Susuyordum.Heycandna kalbim yerindne fırlayacaktı,kokusu genzimi yakıyor özlemim ve gördüklerim arasında sıkışıp kalıyordum.
-Ama öyle bir gidişin vardı ki...o kolyeyi düşürüşün...Daha fazla oynayamadım Ayşe’m...
Artık vurmaya başlamıştı saat,artık vurmaya başlamıştı sözleri kalibime kalbime,artık kan beynime hüzum etmeye başlamıştı.
Avucunu açtı,tuttu aniden elimi.Avucumun içine yerleştirdi kolyeyi."Bu sana ait" dedi.
-İnanmadın,peki.
Benim için geldin ya,ölsem gam yemem artık ve görüdm seni bu kadar yakından.Gidebilirsin Ayşe’mGidebilirsin istedğin yere.
Dönüp bakıyordu,sözlerinin tesirini yoklamak için.
Ayeşe’m,Ayşe’m...Sözler nasıl da dalagalanıp kıyıma çarpıyordu içimden bir söz mırıldanıyordum,lakin dökülmüyordu dilimden:Mustafa’m diye...
Ağzımı aralıyordum,bir kelime arıyordum,bir vazgeçişle kapatıyordum dudakarımı.
-Sus.Diyebildim.
-Vazgeçtim,Boşuna gelmiştim zaten,merak etmemeliydim.Gidecem yarın .bnei bir daha görmeyeceksin artık,dedim.
Sesimin tonuna hakim değildim,kızmıyordum d aaslında.O manzaraya takıldığımı zannetmişti.İkan etmeye çalışıyordu,kelimelr dökülüp duruyordu ağzındna,artık sesini duymuyordum.Bir ara gözlerine ilişiyordu gözlerim,donup kalacağım snaıp başımı dışarıya çevirdim.
Ani bir hareketle durdurdu arabayı.
-Çevir başını,gidiyorum,iniyorum artık tamam.Hoşcakal
Bir şeyler uman bakışı vardı.
Konuşamıyordum.Ama gözünün içine içine cesaretle baktım son kez.
Gitme demedim.Diyemedim.Şaşkın,donuk baktım öylece.Aklımdan hızla geçip giden cmllerden hiçbirini yakalayıp da dillendirip kuramıyordum.
-Hoşcakal.
Kapıyı kapattı
Ağlayacağımı snaıyprdum.İçimde gözyaşıyla çzöülebilecek bir yumru avrdı ama ağlayamaıyordum.Yutkundum,geçmedi.
pansiyona geldim.Sırtımda bir yük avrmışcasına ağır ağır merdivenlerden çıktım.Yatağa attım bedenimi.Tavana baktım uzunca.
Ağlamaya başladım
Bardaktan boşanırcasına....
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.