- 7492 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Uyuyorsun sen şimdi...
Sen şimdi uyuyorsun; bir minik çocuk gözlerinde…Ellerini kaldırmış havaya, renkli bir balon bekliyor rüyana… Ismarlama bir sessizlik yaratan dudakların, bugünü avuçlarıma uzatmış. Masumiyetini bağıran kirpiklerin, serin bir merdiven boşluğu yaratmış.
Sen şimdi uyuyorsun; bir aydınlık rüyada bedenin… Gördükçe yüzünü gözlerim, böyle oluyor işte; terliyor avuç içlerim. Nedenini bilmediğim bir gözyaşı oluyorsun sanki, belki de bu yüzden akıyorlar; yalnız bırakmamak için beni.
Sen uyuyorsun şimdi… Kim bilir nerde dinlediğin melodi… Bir cam gibi şeffaf, parıltılı gülümsüyorsun, kim bilir hangi denizlerde yüzüyorsun…
Sen uyuyorsun şimdi… Huzurdan bir tül örtülmüş sevimli yüzüne. Bir resim çiziyorum hayaline. Yeni bir çiçek uzatıyorum ellerine. Güçlü bir mutluluk örüyorum yüreğine…
Uyuyorsun sen şimdi… Biliyorum, güzel bir sessizlik seninki…
Uyuyorsun sen şimdi… Yeni bir dünya doğuyor içimde sanki...
YORUMLAR
Oldum olası çok severim mensur şiiri...gecenin bu vaktinde sahuru beklerken,üyelerin eserlerini inceliyordum ve şiiriniz olmadığını ve hikaye tarzına yazdığınızı görüp tıkladım ve karşıma,insan içine eğilmiş bir yürek gördüm...insana dair,çok gizemli tespitlerinizi okudum ve savruldum...başarılıydınız...şiirin kısıtlayıcı yönü var ama,şiir işte...illa da,şiir..siz devam edin,sizi okuyacağım...favorilerime aldım...tebriklerimle...selamlarımla...
AnginaPektoris
Güzel bir yazı, duygusu yüksek yoğunluklu ama sanki şiir olarak düzenlenseymiş daha güzel olurmuş...