Bir gazete haberi ilişti gözüme resim ve başlık çarptı Evlada son veda,gün boyu odama her çekilişimde resme baktım ağladım ağladım ağladım.7 yaşındaki yavrusu ile babasının vedası, beyin ölümü gerçekleşmiş kızının yanaklarını nasıl öpüyordu?
Offfff, Mehtap, gitmeliyim.Gelirmiyim?Toparlanabilirsem.

ben bir şey yazmayacağım
bitmiş rüya
ve hüznüne dönmüş mehtap
yarına neşesine de dönecektir...

sesime ses oldu ....
içime düşen bir yangının külleri savruldu yüzüme

ömür kısa ve hayat iki dudak arasında sıkışmış tek nefes


sevgimle :)

Sanat edebiyatı diliyle yazılan çok lezzetli bir öyküydü.

Tebrik ederim.

Keşke bilyelerimin hepsini çocukluğumun dost sesi Züleyha’ya vereceğime bir kaçını sol cebime saklasaydım kendim için!

Ah Mehtap ah! Çocukluğumuzdan saklanacak o kadar güzel şeyler vardı ki, keşke birkaçıcı saklayabilseydik. Şu senin bilyeler gibi... Yazın baba özlemimi katlayarak büyüttü içimde güzel insan. Güzel kalemini kutlarım.
Sevgimle...

mehtap altan kalemi... ışıldamaya devam ediyor. hüzünde olsa.

tebrik ve sevgimle canım.

Şimdi gitme zamanı mehtabın kaptan_ı deryası…

Ellerini saçlarımdan çekme, sıcaklığını yüreğimin duvarlarından alma, şefkatini yüreğimin sen köşesinde büyüt büyüt ki alamadığım nefesim, susturamadığım hıçkırığımda doğursun içimdeki küskün mehtabı…

Duygu seline kapıldım satır aralarında... Aklıma babam düştü birden bire. Hiç çıkmıyor aslında fakat ne kadar çok özlediğimi dha çok anladım. Tebrik ediyorum Mehtap Hanım. Sevgilerimle ...

MEHTABIN KAPTAN-I DERYASI................

Baba bir uçurtma yap bana..
içindeki gamın ıslak susuşu iflas etsin..
yüreğim göğünün bağına sığınsın
doğsun umudun en delikanlı duruşu babam..

(Uçurtma şiirime yaptığı bu yorumu ilk okuduğum zaman babanın Mehtap için ne demek olduğunu o kadar derinden hissetmiştim ki, en sessizliğimin gözlerimden dökülmesine engel olamamıştım..)

Hani saklambaç oynamak istemişti benimle de bir türlü ona anlatamamıştım ya saklanamayan yanımın ürkek kıpırtılarını… Sonra da üzülmesin diye hiç olmayan bisikletimin süslerini ona vermiştim ya..İşte o zaman Züleyha’nın gözlerindeki o masum gülüşü mutluğu gördüğüm an büyüdüğümü anlamıştım..

Büyümek dedikleri her gün düş torbasından bir taş eksiltmekmiş ama baba hasreti öyle bir torbaymış ki büyüdükçe her gün bir taş eklemekmiş..Anladım..

"...mehtabın kaptan_ı deryası… " yazınızın odak noktası bu cümle gibi geldi bana...Bütünüyle harika bir yazıydı. Teşekkür ediyorum. Selam ve sevgiyle.

Git işine şair...Böyle yarası içten kanayan acı mı olur.

Bizlerde insanız.

Taş olsa ikiye yarılır.

Buz dağları kendi bedeninde erir

Git işine şair.

güzel anlatım dı özlem dolu
saygılarımla

Mehtap Hanımcığım babanıza yürekten seslenişiniz çok etkiledi beni.. Her bir cümleniz bir babanın duymak istediği güzellikteki sözlerle doluydu. Biz hissettik, babanız mutlaka işitmiştir eminim. Teşekkürler paylaşımınız için. İyi ki size bu satırları yazdıracak büyüklükte bir babanız olmuş. Sevgilerimle..

Seninle yaşam yolculuğu ruhumun rüzgârlarla yarışındaki coşku tablosuydu hep… Seninle yaşam yolculuğu cam kenarı torpilli tebessüm nakışıydı hep… Ve seninle yaşam yolculuğu yıldızlara mehtabın masalını anlatırken sabahlar doğurmaktı hep…

Etkili bir sesleniş.Her kelimede,her cümlede ve her parağrafta dünyam farklılaştı. Vurgular harikaydı.

Kutlarım yazdıran yüreğini,kalemin her daim böyle çoşsun efendim.

Saygılarımla...

çok duygulandım güzel insan..
heybesi baba özlemi dolu bir yürekle tütsülenmiş satırlar..
varlıklarına aşina olduklarımızın yoklukları muhal gibi görünür ya çoğu zaman, bir an hasretle babamı düşledim, yokluğuna hayâlimde bile yer veremedim..
dolu dolu gözlerle yazarken bu satırları, tebrik mi etmeli yoksa sımsıkı sarılıp teselli mi etmeli seni bilemedim...
sevgimle