SEREMONİ
Aztek mitolojisi seremonileri açısından çok çarpıcıdır. Seremoniler çok sıkı bir göksel takvim temel alınarak yapılırdı. Dini olduğu kadar, sosyal öneme de sahipti.
Tüm seremoniler iki ritüel takvime göre yapılırdı. “Tonalpohualli” 365 günlük takvim ve 260 günlük bir başka takvim esas alınırdı. Yörelere göre çeşitlilik gösteren seremoniler genellikle üç devreye sahipti.
Bu devreler: hazırlık, kurban ve tanrıların beslenmesi. Hazırlık günlerinde oruç, çeşitli saflaştırma uygulamaları, şarkılar ve benzeri diğer kültürlerde de görülen dini ve kutlamaya dayalı uygulamalar yer alırdı.

Bu devrede kurban edilen insanlar, genellikle ya esir ya da kölelerdi. Seremoniden seremoniye, kurban etme şekli değişiklik gösterebilirdi. Nitekim Aztek seremonilerinde; yakma, baş kesme gibi farklı kurban etme şekillerine rastlamak mümkündür. Genellikle kurbanın kalbi çıkarılır ve tanrılara, beslenmeleri için sunulurdu. Aztek inancında, önemli bir yere sahip olan bu insan kurban etme simgesi, gerek edebi ve gerekse görsel kurgu eserlerinde fazlasıyla kullanılmıştır.
Aztek mitolojisi çok sıkı ve gelişmiş bir kozmogoniye dayanmaktaydı. Evrenin dengesini korumaları gerekiyordu. İnsan kurban edilmesi, sık sık evrenin dengesini korumak adına, Güneş’i veya bir başka tanrıyı yenilemek veya güçlendirmek amacıyla yapılırdı.

İnsan kurban edilmesi, Aztek mitolojisinde seremonilerde yer almasının yanı sıra, efsanelerin ve genel inancından da önemli bir noktasını oluşturmaktaydı.
Beşinci çağın yaratılmasında, Güneş’i desteklemek için büyük sayılarda insan kurban edilmesinin yanı sıra, tanrılar da kendilerini kurban etmişlerdir. Bu tip efsanevi temellerle insan kurban edilmesi, zaman zaman büyük sayılarda, devam etmiştir.