ebediyete bata çıka yürüyüş...

• 17 Ekim 2010 Pazar 14:24:48

bir hayat geçip gidiyor...onu hiç bırakmamacasına tutmak istiyorum. avuçlarımı sıyırtırcasına kanatıp kendini kurtardı ve akıp gitmeye başladı...bir şehrin sokaklarında yürüyorum yalnız bir başıma... yıkılan yapılar... musallalardan kalkan cenazeler...dünyaya yeni göz açanlar... modern binalar... güz mevsimi ardından kış...ben yürüyorum yalnız...dönüp bakan yok...benle birlikte görmediğim ama bildiğim birçokları yürüyorlar... hızla başlayıp yavaşlayarak devam ediyolar...geldim işte son dedikleri yere...son değilmiş orda öğreniyorum...dönmek istiyorum gerisin geri kaskatı bedenim bana karşı isyan edyor. sözüm geçmiyor bedenime... halbuki emrimde br sözümle herşeyi yapacak ne çok kişi vardı nerdeler şimdi onlar sağırmı oldular duymuyolar...ışıklar söndü kapkaranlık daracık.herşey bitti büyüklenmeler kinler nefretler hor görmeler ...şimdi neden diye sormak istiyorum ama kime ne soracam ki ...