BENİM PENCEREMDEN ISTANBUL...!

• 14 Ekim 2010 Perşembe 19:53:30

Kalabalıklar soğuktur çoğu zaman..Kuytu köşe yerlerde anıların izi hala sıcak !
Her sokağı ayrı bir sestir
Ve
Koca şehir şehvet dolu bir melodidir aslında...Acı ya da tatlı sürprizlerle doludur gece vakti Istanbul..Hüzünleri ve mutlulukları da getiren rüzgar,Bizden biri olur her gelişiyle..Maziler yerleşir,anılar köprü kurar sahillere,hüzünler hapsedilir kulelere...Işıklı şehir burası..Umut yüklü yıldızlar gizlenir her gece..Fakat kafasını kaldıran herkes ,dökunur büyülü noktalara..

Bezen o büyülü melodiye kaptırır insan kendini ve Istanbul rüzgarı savrulur gönüllere..Bazen de suskun barlarda sabahlar hayallerimiz..Ah Istanbul,anlat koca şehir..!Sokakların,lambaların,o işlek kaldırımların dili olsa da anlatsa..!Nasıl bir büyü bu şehir anlatsın sokaktaki simitçi çocuk,meydandaki mendil satan kız ya da ünlü bir barmen..Anlatsın suskunluğuyla martılara simit atan hüzünlü bakışlar..Anlatsın yağmuru hücrelerinde hissetmek için yağmur altında delice coşan aşıklar..

Tonton yanaklı nineler ve dedeler..! Eski Istanbul’lular bir pencere yapmış şehrin göbeğinde..Seyrede rtüm hepsi varoldukları yeri..Şehrin akıp gittiği dünyayı seyreder,içten sohbetlerle..
Üzülür hatta burkulur kimi yürekler..Akıntının sonunu gördükçe..İnanmak gerek ki,hiçbir şey kalıcı değil..Her şey değişiyor,tıpkı Istanbul rüzgarları gibi...

Ve bu büyülü şehre kaptırırken kendini insan her şeyi unutur bir anda..
Mutluluklar parlar gökyüzünde.. !!