feryat
Sen gittiğin gün yaşamanın bana göre olmadığını anladım,sensiz nefes almanın çok zor olduğunu anladım.Bu hayat ve yaşamak bana göre değildi artık.Bu hayatın güler yüzünü görmek istiyorum artık.Hayat bana gülsün isityorum ama yanımda sen olmayınca mutluluk bile acı vermeye başladı.Sen yanımda olunca kendimi küçük bir çocuk,bebek gibi çok mutlu ve güvende hissediyorum.Şimdi sen yoksun ve ben çok mutsuzum,savunmasızım...Katlanmaya çalışıyorum yokluğuna olmuyor her şey seni bana hatırlatıyor.Evimin her köşesinde hayalin var."Sabır"diyorum kendi kendime zamanla unuturum...Avutmaya çalışıyorum kendimi olmuyor yapamıyorum.Dışarı çıkıyorum yanımdan çiftler geçiyor aklıma sen geliyorsun oturup bir köşeye ağlamaya başlıyorum gözyaşlarım sel olup akıyor.Sen sensiz kalmanın ne demek olduğunu biliyor musun? Bilmiyorsun tabiki de ama ben çok iyi biliyorum.Çünkü sen beni bensiz bıraktın.Şimdi bu feryadım sana bana beni geri ver,bana kalbimi geri ver...