Her yıl olduğu gibi hiç aksatmadan 14 Şubat’ta sahile inmişti.Zemherinin soğuğuna ve denizin delice vuran dalgalarına aldırmıyordu.Kirpiklerinden akan yağmur damlalarını gözyaşlarınada katarak konuşurdu sessizce , kendince ağlardı,yaşlarını kımseler görmesin diye yüreğine akıtırdı.Kalabalık içinde yalnızdı.Güzel bir yüreği vardı duyguları yoğun .Yaşadıklarını kendinde sır gibi saklaıyordu..

Çiçekçi kızyüreğinde katre katre sevgiyle. Yolda gelirken bayırlardan topladığı rengârenk mistik kokulu kır çiçeklerini kucağından yavaşça bırakırdı deniz kıyısına. onlara uzunca baktı hayallere daldı birden ...umuda salarken düşlerindeki yalnızlığı yorgundu.Yorgunluğu yaşanmışlarda değildi fakat gözlemekte olduğu engin denizlerden esecek mavi bir rüzgardı belki de....

İşte yine bir 14 Şubat sabahıydı, tek başına sahildeydi. Sanki göğsü daralıyordu nefesleri sıklaşıyordu. Yüreği adeta bir martının yüreği gibi pır pır ediyordu.

Bir an denizin maviliklerinde gezinirken gözleri ,bir yandan da narin parmaklarıyla yazı yazıyordu kumlara, beğenmiyor siliyor tekrar tekrar yazıyordu, bakınırken etrafına canı sıkılmıştı .bir anda gözü bir cisme takılmıştı ,cismin parladığını fark etti,merak etti ne diye!!!doğruldu bir anda denizin yosun kokan sularına ellerini uzattı.Kayalıkların arasında yeşil bir şişe, hayretle baktı önce nedir diye..!!cesaretle suda iyice sıkışmış mantar kapağı zorla açmayı başarmıştı ..

Şişenin içinde bir not. Nemli gözleri bir anda fal taşı gibi açılmıştı. Okuduklarına kendisi de inanamıyordu...

Sanki bir mucizeydi yazılanlar.. onaydı bu güzel dizeler,cümleler..

Aman Tanrım olamaz..!!!!

Olamaz..!!! diye gökyüzündeki beyaz bulutlara adeta haykırıyordu..!!!Yazılanları okumaya çalışıyordu umutla coşkuyla...bir yandan da kendi ekseninde dönüp duruyordu.

Bir an durdu.Baktı ki martılar etrafını sarmış onun sevincini paylaşıyorlardı..başı dönmüş yüreği kabarmıştı çiçekçi kızın.

oda martılara seslenerek;hey..!!!

“bana bakın,duyun beni diye” haykırdı..!!!

“ Bana sen yalnız değilsin” diye not bırakmışlar..!!!Yıllarca denizde sürüklenen bir şarkıydı sanki içindekiler..Yer yer dağılmıştı sanki cümleler eskimişti mürekkepleri..

Çiçekçi kızı merakla bekleyen martıların, o küçücük yürekleri heyecanla hop hop ediyordu.
Beyaz martı yeter artık de hadi ne yazıyor orada ..kalbim çıkacak yoksa..derken

Çiçekçi kız:Tamam tamam okuyorum dikkatle dinleyin!!!!

Martılar sus pus olmuşlardı... sessizlık içinde dinlemeye koyuldular.

Dün yalnızdı bu şiir
Bugün senin gözlerin
Yüreğin...
Yosun kokan ellerin değdi
Birde gizli benin
Bir şiirken
Atan bir çift yürek oldu bu şiir



Artık yalnız değilsin
Her 14 Şubat’ta
Yüreğinin sesini
Dalgaların şarkısını
Omzuna konan martıları dinle....
Yakamozlarda bu akşam
Cansın.. Canansın..
Seni çok seviyor bu şair bilesin
Her güzel günün kutlu olsun
yüreğin katre.. katre.. Sevgiyle dolsun


Alkış tuttular martılar, bulutlara,şiire..kanatları çarpışıyordu martıların çiçekçi kızın yüzündeki tebessümü görünce onlarda neşelendiler.

Bir grup martı Yakamoz şarkısını söylerken, diğer bir grupta Aldırma gönül aldırmasöyleye söyleye takla atmaya başladılar.

• Çiçekçi kız/laberaber o günü neşe içinde eğlenerek, hoplayarak, denizde taş sektirerek, zamanın nasıl geçtiğinin fakında bile varamadılar.

Baktılar ki hava kararıyor zaman da bayağı ilerlemiş bir araya toplanarak, ayrılmaya karar verdiler.

Ancak..!!!içlerinde süt beyaz bir martı çiçekçi kız/ınyanından hiç ayrılmıyordu,hiç oradan gitmek niyetinde değildi.

Çiçekçi kızmartının gözlerine bakar ve bir derdi olduğunu hüzünlü bakışından anlar ve der ki:

Ne derdin var?Beyazcandiye sorar gibi baktı ona. sanki bir sıkıntısı varmış gibiydi, “anlatmak ister misin” dedi .

Beyazcan sadece melun melun baktı hiç cevap vermedi içinden boynuna sarılmak geldi .çiçekçi kız anlamıştı sanki onun sıkıntısını ve bir şarkı söyledi ona..

Neden saçların beyazlamış arkadaş
Sana da benim gibi çektiren mi varr
Görüyorum ki her gün meyhanedesin
Yaşamaya küstürüp içtiren mi var....

B u şarkı çok uzaklara götürmüştü.. Yüreği burkuldu sanki yıllar onu yormuştu yorulmuştu sanki...

Beyazcan/dakısık sesle şu şarkıyla cevap verdi!!!!

Baharı beklerken ömrüm kış oldu
Gözümde her zaman biraz yaş oldu..
En güzel yıllarım bana düş oldu..
Yorgunum dostlarım yorgunum artık
Vefasız yıllara dargınım artık

Ve.... birbirlerine bakıştılar bir süre,her ikisinin de hayata dair kırgınlıkları vardı.ama yinede çok mutluydular .Çünkü birbirlerini o kadar iyi anlamışlardı ki!!!Bundan sonraki yıllarda SEVGİ GÜNÜNÜ beraber kutlamak için söz vermişlerdi birbirlerine..

Sadece her ikisinin de gözlerinden bir damla yaş gelmişti. İstemeseler de geçmişteki yaşanmışlıklar hüzün verdi yüreklerine... Ayrılmak zorundaydılar. Hüzünlüydüler fakat umutluydular hayattan.

Beyazcanuçarak diğer arkadaşlarının yanına varmak için havalandı..

Çiçekçi kız /da yavaş yavaş boynu bükük ayrıldı.
Mavi_katre…21/02/2009