- Öyleyse yarın doktora gider aldırırım.

Annenin dün gece söylediği bu söz, tüm gün boyunca insaat tozu ve matkap sesinden daha çok rahatsız etti beni. Bir çocuğumun olmasını istiyorum Charlie Chaplin ama çocuğumun temeli çürük bir ailede dünyaya gelmesini asla. Içimdeki iyi ve kötü gün boyunca kana susamış iki yırtıcı gibi kavga edip durdu. Kendimi bir kamyonla göğüs göğüse çarpışmış gibi yorgun ve darmadağınık hissediyordum eve geldiğimde. Önce kapıda bekledim eve girip girmeme konusunda kararsızdım parmaklarım istemsiz zili çaldı sinirden gülmeye başladım. Kapıyı annen açtı güldüğümü başımı çevirerek sakladım yüzüne bakmadan içeriye girip odaya gittim ve üstümü çıkartmaya başladım. Annen peşimden geldi ve yine,

-sana bir şey söylemeliyim

Aman allahım yine başladı.

-sana bir şey söylemeliyim

-sana bir şey söylemeliyim
Önce bir sorsana be kadin seni dinlemek istiyormuyum... Dilini eşek arılari soksaydi da konuşamasaydin..
Başımı kaldırıp bakmadım aynı cümleyi tekrarlayıp durdu.
Sesizce,
- Söyleme lütfen söyleme bir kelime daha duymak istemiyorum aklım yeni bir olaya hazır değil... bak yeteri kadar dağıldım toparlayamıyorum kendimi...

Annen güldü ve sonra doktordan aldığı ultrason resmini bana fırlattı ve demek istediğini dedi...
Ultrason resmine baktım iki siyah nokta tekrar baktım iki siyah nokta iki gülen göz oldu. Bu nasıl bir şaka böyle...
Ikizmiş, ikizmişsin Charlie Chaplin ikizim olacak...
Şaşırdım emin olmak ister gibi annenin yüzüne baktım, annen gülerek tekrarladı,
-Ikizmiş bak biri burada diğeri şurada...
Koca bir buzdağı gibi eriyiverdi öfkem ne yapacağımı bilemedim annene sarıldım sımsıkı karnını okşadım ve güldüm... Charlie Chaplin annen doktora giderken seni aldırmakta kakarlıymış ama ikiz olduğunu öğrendiğinde vazgeçmiş. Iyiki de vazgeçmiş Charlie Chaplin iyiki de vazgeçmiş. Sonra uzun uzun seviştik annenle sevişirken düşündüğüm tek şey ikizimizin olacağıydı. Iki tane küçük Charlie Chaplin. Aldığım en güzel armağan...
Ikizmiş...

7 ekim 2bin10 heidelberg