Bu böyle ey insanoğlu, Eros çelmeyi takar düşersin. Anlamazsın. Ne oldum dersin.
Büyülenirsin. Gözler çakmak gibi çakı verir. Kalbinin atışını karşı komşu davul sesi diye dinler. Bir de üstüne akıl beş karış havada maşuk olmuş gezersin.
Deniz ayrı bir güzel görünür gözüne, çiçekler böcekler. Kuşun bokuna bile manidar baktığın dönemler geçer. Doğa dengesi mükemmel dersin. Hep bir polyanacılık.
Pes diyorum pes.
Nasıl göz kör olur. Sanki kızgın şişi bastılar gözümüze.
En huysuzları bile sakinleştirir. Mülayim olur ciğercideki kedi gibi. At lokmasını ağzına susu versin.
Tabi başlarda oh mis, keyifler.
Mutluluk resimleri, kalpli tişörtler, kenetlenmiş eller, canlar, hayatlar, Pazar sevişgeni şeklinde gezmeler.
Sonra..
Pırt!
Hatta Dırt! Zort!
Ey insanoğlu ne demişler, düştüysen kalmayı bileceksin.
Kim dediyse ağzından öpeyim, lafı gediğine oturtmuş.
Fazla söze ne hacet. Her şey ortada.