AH CERRAH PAŞA

• 5 Ekim 2010 Salı 17:42:55

slm bugünlerde çok üzgünüm yine eski o kötü günler gözümün önünde bir filmgibi geçti yıl 2003- 5 mayıs kızımın doğum günü ve ben bu güzel günde kötü bir haber aldım o günlerde eşim ptt hastanesinde yatıyordu bende cerrah paşaya doktorumla görüşmeye gittim yanımda eşimin amca oğlu vardı merdivenleri çıktık kalbim yerinden fırlıyacakmış gibiydim acaba doktor ne diyecek diye tam doktorun odasına girerken hanfendi şimdilik bey efendiyle konuşabilirmiyim dediği an beynimden vuruldum o an kanser olduğumu anladım dışarda yanlız bendim yanımda kimse yoktu oğlumu okula zor yollamıştım gitmek istemiyordu yanımda kalmak istiyordu bizde birşey yok sadece yağ kitleleridir kötü çıkarsa haber vercem sen okuluna gitdedim ve gitti diğer oğlum babasının yanında kalıyordu çünkü o da hastaydı ayrı hastanelerdeydik biricik kızımı komşulara emanet ettim sağ olsunlar çok ilgilendiler bütün komşularımdan allah razı olsun o zor günlerimizde ve şimdide ilgilenirler allah hepsinden razı olsun hastanede beklediğim gün doktor içeri almadığında anlamıştım tamam senin işin bitti kansersin dedim ve ağlıyordum yan tarafta oturan bir bayın bana birşeyler söylediğini çok az duyuyordum oda anlamışki teselli veriyordu sakın kardeşim moralini bozma moral herşeyin ilacıdır diyordu bu durumda moralmi kalır sonra amca oğlu geldi biraz yağ kitlesi oluşmuş hemen amelyat olman lazım dedi bende karşında çocuk yok ben kanser oldum açıkça söyle dedim ali çok şakacı biridir bana şaka yapmıya çalışıyor moralim bozulmsaın diye uğraşıyordu gözlerinden anladım oda çok üzülmüş habere konuşuldu anlaşıldı amelyat günüm belli oldu alinin evine gittik eşim hastaneden telofon etti biopsin nasıl çıktı dedi ben çok kötü ya seniki nasıl çıktı diye sordum oda kötü dedi ikimizinde kanser olduğumuzu aynı gün öğrendik çok üzüldük bir evde aynı zamanda iki kanser çocuklara nasıl diyecez dediğimiz an dünyaları yıkılacak kızım küçüktü nasıl kavrıyacak annesi babası kanser olmuştu dünyası yıkıldı okulda tenefüslerde geceleride yatağında ağlıyormuş yıllar sonra öğrendim ve çok ağladım neyse ilaç tedavileri başladıher ikimizin üniversiteyi okuyan oğlum geldi birde ne görsün annesi babası çok değişmiş ilaçlar saçımızı kirpiklerimizi kaşlarımız dökmüş harabeye dönmüş olarak görünce şok oldu siz kanser olmuşsunuz bana yağ kitlesi diyorsunuz diye sarıldı bize ve hepimiz birden ağladık yıllar böyle geçti tedavilerlen ve ben iki yıl önce amelyat olmaya kalkıştım amelyatlarım iyi geçmedi ya bende sorun var yada doktorlarda beni talebelere bırakıyolar ondan iyileşemedim yıllarsonra geçen hafta cerrah paşaya geldim bir tanıdığın doktor akrabasına gittim iyi bir cerraha yollayın bıktım artık amelya olmakta doktor tavsiye yazısını verdi birde baktımki benim eski cerrahım yine onun eline düştüm kendisiylen görüştüm ve bana sana ne yapmışlar mahvetmişler seni onarmak çok zor ve rskli dedi bende hocam sizlen başladı bu maceram sizle bitsin ya kurtarırsınız yada masada işimi bitirirsiniz dedim bıktım artık böyle yaşamaktan canım acıyor dayanamıyom dedim gülümsedi ve kurtaracaz dedi allahın izniylen ve siz arkadaşlarımın dualarıylan inşallah kurtarırım 7 ekimde amelyat oluyorum doğum günüme 11 gün kala ya kısmet birdaha görmek hoşça kalın sağlıcakla
VASVİYE YAŞAR