DÜŞ/ÜN/MEK...!

• 5 Ekim 2010 Salı 10:04:57

Hayat boş.

Haz aldığını zannettiğin hiç bir şey aslında seni mutlu etmiyor.
Yalancı bahar gibi sönük bir güneşin etrafında sadece,yüzünün bir tarafını ısıtması gibi geri kalan bölgelerin uyuşmuş hissizleşmiş ,garip çetrefilli bir oyun içinde kalıyorsun..

Ne hayat geri geliyor /ne gidenler /ne de sana bir getirisi oluyor.Acılar ve hüzünler haricinde.
Yemekmi her şeyin en iyisini yemek/ en güzelini giymek /en pahalı en lüks yaşamlarda boy göstermek.

Ben/lik almış başını gidiyor.

Ben/ Ben- Ben.

İyide sen kimsin özelliğin ne ?
Çok mu okul okudun ?
Çok saygın bir iştemi çalıyşıyorsun?
Çok mu ünlü birisin?
Çok mu güzelsin neye yarar kime faydası var ?
Kim ne yapsın güzelliğini /asilliğini/ zenginliğini.
Hem kime ne .
Hem ne gerek var.

Ya insanlık ya yürek ya tutulması gereken sırlar neden balon yapılmış cümlesinin ağzında.

Hayatın ne garip oyunları var.
Bazen masum küçük bir bebek olduğunu düşündüğümüz biri ,gün geliyor çok azılı bir katile dönüşüyor.Gönül rıhtımında.

Bildiğini sandığın yüreği bilmediğini hatta hiç tanımadığını görüyorsun.

--Seni hiç bırakmayacağım aşkım.
--Bende seni.
--Seni çok seviyorum gülüm.
--Bende seni.

İyide nerdesin şimdi ?
Gizlendiğin yer neresi?
Merdiven altındamısın yoksa başını eğince görünmezmi oluyorsun?

Bazı hesaplar peşinde olmak ayrıcalıkmış gibi gözüküyor ,kendi açısından elbette,evet bu benim farkım desinler diye uğraşılıyor.
Sen /ben savaşı başlıyor.
Benim babam/ senin babanı döver hesabı.

Gün geliyor yine bahar yine yalandan açmış bir avuç çiçek gülümsüyor yüzüne ama kıskançlık dolmuş yüreği,fesatlıktan kaynıyor fokur fokur.
Nereye kusacağını bilmiyor.
Kimi pislesem diye düşünüyor, kimseye kıyamıyor aklıyla, çok akıllıya
düşünüyor ince hesaplarını kasasına yüklüyor.
Bire aldım ona satarım hesabı yapıştırıyor tokatı enn okkalı biçimde
ama kime ,yine kendine.

Sayıyor ne kadar vursamda en dibe batırsam diye ,bilmiyorki aslında batan ta kendisi.

Sayısını unutuyor takvimlerin.
Kopardıklarını okumadan fırlatıyor.
sözüm ona çok akıllıya gerek duymuyor hiç bir şeye.
Akıl küpü mübarek.

Düşünmek ama illaki düşünmek !
Aynaya bakarkenki halini /güzelmiyim /giydiğim yakışmışmı/ diye bakmadan acaba ben iyi bir insanmıyım demek .
Vicdanım rahatmı benim vicdansızlığımı insanlar görürse nasıl bakarım yüzlerine demek...düşünmek..

Düşünmeyi becerdiğimiz gün emin olun kimse üzülmeyecek.En çokta kendimiz..