35
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3306
Okunma
Yaşam kendi içinde kendi kurallarıyla ve kendi fırça darbeleriyle insanı zaman tablosuna nakşeden bir aynadır… Aynanın sırrı ise insanların bu fırça darbelerine katkısındaki ayrıntıların bıraktığı izdir… Ve bu izlerin ruhumuza katkısı kendi çabalarımızın geleceğimize artı ya da eksi olarak yansımasıdır…
Edebiyat Defteri bir Kültür Sanat Platformu olmanın dışında insanların hayallerini gerçeğe en yakın potada buluşturan kocaman bir aile aslında…
Bizler bu ortamda birlikte aynı yağmur damlaları olup, toprağına bereket türküsüyle ritim olan edebi amaçlarız… Edebi amaçların ruhuna işleyen ilk işçilikse, aynı çatı altında şiiri nesiri emek ve birliğin otağında buluşturarak bir sonuç doğurma çabasına şahitlik etme düşüncesiydi…
Bu çabanın bizlere yansıyacak artısı ise her yıl tazelenecek bir oluşum desteğidir… Ki bu oluşum desteği şiirlerimizi bir yıllığın ellerinde yaşamın en değerli basamaklarına hazırlayacaktır…
“Kırmızı” ansızın doğan bir umudun emeğe dokunan birliğin otağındaki ilk sesimizdi… Yavaş yavaş ama emin adımlarla ilerlediğimiz yolun ilk kilometre taşıydı ki adındaki vurgunun yansıması devamındaki kitapların ve başarılarının habercisiydi…
“Şemsiye” emekleyen yanımızın en masum fotoğrafıydı… Emeklerken dizlerimizde biriken gücü, bir sonraki adımımıza yoldaşlık edecek fısıltılarda atacaktık… Çünkü biliyorduk ki fısıltılar geleceğe anlam olacak çığlıkların en masum habercisidir…
“Merdiven” bir hayalin gerçeğe en yakın nefesiydi… Merdiven’in her basamağında ayrı bir renk karşılayacak bizi… Farklı renklerin şiirsel bütünlüğünü oluştururken hepimiz, var olan bu devinimin paralelinde kocaman bir anlam doğacak… Aile olmanın, ortak bir güzelliği paylaşmanın mutluluğunu yaşayacağız… Şiirlerin yaşamın eteklerinde basamakları tek tek tırmanmasına ve edebi çiselerin koca bir dağın zirvesine çıktığına şahitlik edeceğiz…
Ve bu zirvede koca bir kardelen topluluğu olup atlasın ellerine dokunabilme gücünü büyüteceğiz fısıltının çığlığa soyunan tablosunda…
Mabedimin basamaklarına
En mahrem sığınıştı ruhumun suskuları
Riyasız bir sokuluşun
Dünyası huzur salınışıydı rengi
İnsan yanıma demdi sayfalarındaki tılsım
Ve
En özel oluşuma tek varıştı
Noksansız çığlığın biz okulu…
Şimdi, birlikte çıktığımız yolun kıyılarına tek tek vefa çiçeklerini ekip Merdiven’in basamaklarını inşa etme zamanı…
Ve inşa ettiğimiz bu eserin her bir sayfasına tel tel emeklerimizi nakşedip yaşamın tuvaline dostluğun, paylaşımın, çoğalışın yansımasını aksettirme zamanı…
Şimdi, edebi dünyadaki bencilliğe bürünmüş cılız seslerin ürkek bakışına inat, en cesur sesimizi çıkarıp basamakları çıkmak zamanı…
Şimdi…
Mehtap ALTAN