KORKUSUZ SELİM 28

• 3 Ekim 2010 Pazar 00:00:00

Emniyet amiri Turgay bey, bu büyük metropole atandığından beri koşturup duruyordu. İlk zamanlar ki düşüncesi hala beyninde canlılığını sürdürmeye devam ediyordu:

“ Yer altı dünyasının hareket alanını daraltıp, mafya babalarının asalak gibi yaşamalarına fırsat vermeyeceğim.”

Hesapta olmayan olaylar, hedefe gitmesinde geciktiriyordu ama yine de kararlıydı bu konuda. Şimdi takibe aldığı bir sürü olaylar zinciri devam ediyordu. Son zamanlardaki terör belası;yer altı dünyasını aratmıyordu neredeyse.Üstüne üstlük PKK.nın şehirlerde saldırıları ise büyük bir sıkıntıydı.Her saniye teyakkuz halinde olmak gerekiyordu

Turgay bey,tehlikeden çekinmez,korkmazdı.Belanın üzerine gitmek ana prensibiydi. Okul yıllarından beri bu dürtüsü sürüp geliyordu. Gözü pekti. Olası kavganın içerisine korkusuzca dalardı. Bu ileriye atılma özelliği;onu,emniyet amirliğine kadar yükseltmişti,emniyet teşkilatı içerisinde.Gerçi,sorunların kavga ile değil,barışçıl yönden çözülmesinden yanaydı.Her şeyde şeffaflık istiyordu.Hatta merkeze bağlı bazı karakolların ismini bile değiştirmişti.”Karakol”’un kara yerine “pembe” sıfatını getirmişti. Karakolların adı,bundan böyle” pembe kol” olarak okunuyordu. Karanlık güçlerden ve bu güçlerle ufak çıkarlar uğruna iş birliği yapan asalaklardan oldum olası nefret ederdi.Hele de devlet içerisinde böyle asalakların barınmasına asla tahammülü yoktu.Bir kişinin bile var olmasına gönlü razı olmazdı.

Yer altı dünyasının mimli adamlarını;”baba”ları yakın takibindeydi. Listede;Çakal Seyfi,Arnavut İdris,Topal Hasan,Tilki Kerim ve Korkusuz Selim gibi babalar yer alıyordu.Onlara aman vermeyecek,bellerini kıracaktı her fırsatta.

Yer altı dünyasının içerisinde bir takım olayların, iç hesaplaşmaların döndüğü gün gibi aşikardı.Bunu bilmemek aptallık sayılırdı.İstihbarat birimleri geceli gündüzlü iş başındaydı.

Son zamanlarda mafyanın adamları tek tek öldürülmüş olması, yer altı dünyasında gizili bir hesaplaşmanın olduğunu ortaya koyuyordu. Denizden çıkan cesetten sonra bir kişi daha boynu kırılarak , şehir çöplüğüne atılmıştı.. Bu ölümler, devam edeceğe benziyordu.Belli ki rant paylaşımında anlaşmazlık vardı..Ok yaydan fırlamaya görsündü; fırlayan oku kınına geri sokmak imkansızdı.

İstihbarat birimleri kusursuz yirmi dört saat çalışmaya devam ediyordu. Gerekli bilgiler Turgay beye zamanında iletiliyor, o da kurmayları ile gerekli istişarelerde bulunuyordu. Bireysellikten hoşlanmaz,ben merkeziyetçilikten oldum olası nefret ederdi.Onun için önemli olan; grup çalışmasıyla ortaya çıkan başarıydı.

Telsizlerdeki son gelen anonslar oldukça faklıydı. Bu anonsları dinledikçe:

- Hım! “Babalar” birbirlerini yemeye başladılar. Her ne pahasına olursa olsun katillerin silahlarını susturmak lazım.” Bütün illegal işleri, kanun gücüyle halledeceğiz,devletin şeffaflığını ortaya koyacağız” diye düşünmekten kendini alıkoyamıyordu.

Sokak çatışmasından döneli henüz on dakika olmamıştı ki;son gelişmeler üzerinde dikkatle çalışmaya,gelen bilgilere göre sağa sola emirler yağdırmaya devam etti.

Arkadaşlarının sevk ve idaresinde elinden geldiği kadar içten olması gerekiyordu. Her çatışmada olduğu gibi bu son olaylarda da amirlerini yanlarında gören polis memurları, şevkle,canla,başla ileriye atılmakta oldukça istekliydiler.Turgay beyin görev aşkı,kendilerini pozitif olarak kamçılamış,kendilerine güven gelmişti.Gelmiş geçmiş amirlerinin içerisinde Turgay bey gibisi yoktu.Ona gıpta ile bakıyorlardı.

Turgay beyin elindeki telsizden anonslar, yağmur gibi sağanak şekilde yağmaya devam ediyordu:

- 56… ‘lu dinlemede!

- Sokak çatışmaları sona erdi. Ara sokaklara kaçanlar, zaman zaman toplansalar da etkili olamıyorlar.

- Anlaşıldı, tamam!Panzerler,ana caddeden ayrılmasınlar.Devriye kontrollerine devam etsinler!

- Anlaşıldı!Tamam!

- Yaralılar ne durumda?

- Tehlikeli durumları yok, efendim.Anlaşıldı,tamam.Baş üstüne amirim!

Daha önceki sokak çatışmasında emniyet güçleri, bir şehit verince; son olaylar karşısında daha tedbirli olmaya özen göstermişler, olası zaaflar giderilmişti.Şimdi faydasını görmekte gecikmediler.İki, üç yaralı ile tehlikeyi atlatmak büyük başarıydı.

Turgay bey, sıcağı sıcağına yaralı meslektaşlarını hastanede ziyaret etmekte gecikmedi. Hastane koridorlarında telsizlerden çıkan anonslar, yankı yapıyordu.

Yaralı polisler, karşılarında amirlerini gördüklerinde gözlerinin içleri gülüyordu adeta. Hafifçe doğrulmak istediler. Amirleri,müdahale etmekte gecikmedi:

- Aman arkadaşlar, rahatsız olmayınız! Geçmiş olsun! Hepinizi alnınızdan öpüyorum. Görev aşkıyla yanıp tutuşan birer kahramanlarsınız benim gözümde.

- Sağ olun amirim!

Bütün günün yorgunluğunun ardından kurmayları ile odasına çekildi. Çalışmalarını sürdürmeyi ve durum değerlendirmesi yapmayı yeğledi. Durup dinlenmek yoktu onun için.

Telsizin mandalı açık, her saniye olabilecek gelişmeleri dinlemek zorundaydı. Zaman zaman gelen anonslar, odanın içerisine yayılıyordu:

- 80… ,46 yı arıyor!

- Evet,46 dinlemede.

- Bağdat caddesinde yeni bir ölüm haberi!

- Lütfen bilgi veriniz.

- Ölen kişinin yer altı dünyasının adamlarından olduğu tahmin edilmekte.

- Araştırmaya devam edin, kesin sonucu bekliyorum.

- Anlaşıldı, tamam!

Turgay beyin bir kulağı da telsizdeki anonslarındaydı.

“ İnşallah her iki belanın da üzerinden geleceğiz, sokak terörünün ve de mafyanın belini kırmak boynumuzun borcu olsun!

Uzun çalışmalar sonunda arkadaşlarına “ başarılar” diledi, kirada durduğu eve korumasız bir şekilde yürüyerek gitti. Arkasında koruma istemiyordu. Kendisine lojman tahsis edildiği halde kabul etmemişti.Teşkilatının içerisinde mağdur meslektaşlarını tespit edip,lojmanda kalma işini de düzene sokmuştu gelir gelmez.Onların tek tek ailevi sorunlarıyla da ilgilenmekten geri kalmıyor,kimin ne derdi var bilmek istiyordu.

Kapının ziline bastığında eşi, heyecanla karşıladı kocasını:

- Hoş geldin canım benim!
- Hoş bulduk kadınım!

Birbirlerine sarılıp öpüştüler.

DEVAM EDECEK!