BULUTLARLA DANS

• 28 Eylül 2010 Salı 23:55:58

Sadece ve sadece yanında durup izlemek nefes alışlarını, seyre dalmak gibi alemleri. Dünyanın yaratılışı gibi, tek tek oluşumlarına şahit olmak suyun, atmosferin, denizin… Ve dokunmak gibi dünyanın hamuruna, okyanusların rüzgârların volkanların hükümranlığına tepeden bakmak, şekillendirmelerini izlemek asi, dik başlı yeryüzünü… Uysal dalgaların sahile vurup geri çekilirken mırıldanmalarını dinlemek, dünyanın etrafını sarması gibi rüzgâr ve denizin ıslıklarının. Bulutların dansı sonra, sen beyazlara bürünmüşsün bense siyahlara, rüzgardan atların çektiği arabalar getiriyor bizi bir araya gökyüzünde, karışıyoruz birbirimize, sıcaklıklarımız renklerimiz kokularımız taşıdıklarımız... Dans ederken gökyüzünde rüzgârlar kuşatıyor etrafımızı pamuktan saçlarını doluyor bedenime… Öylesine şiddetliyiz ki şimşekler çakıyor aydınlatıyor yeri göğü, sonra yağmur oluyoruz, yine sarmaş dolaş düşüyoruz toprağa… Eee ayrılık vakti geldi, toprak ayrı ayrı çekiyor bizi içine. seni saklıyor kuytusunda, bana can veriyor bir ağacın gövdesinde esaret altında…. Büyüyorum usul usul, seni arıyorum… şahit oluyorum günlere gecelere, mevsimler değişiyor hala duruyorum yerimde beraber düştüğümüz yere kök salıyorum seni arıyorum üşenmeden, incecik köklerim deliyor kayaları seni arıyorlar… artık büyüdüm gururluyum mağrurum, gövdem yuva oldu canlılara, her sene misafir ediyorum birilerini derken değişiyor dünyanın düzeni, heybetime bakmadan kurutuyor dallarımı kuraklık, nefesimi kesiyor… ve son bir çaba sana ulaşmak için son bir çaba seninle hayat bulmak için, kalan gücümle o yüce kayayı da delip kavuşuyorum sana saklandığın en mahrem kuytuda….