Çay ve Simit

• 24 Eylül 2010 Cuma 16:26:54

Sabahın ilk ışıklarıyla gün aralanırken doğduğum şehre geldim.Çocukken sevemediğim bu kentte karşı özlem duyguları kabarmış ki belli bunu göremezsiniz cıplak gözlerinizle bunu içimde yaşıyorum,hissedebiliyorum. Uzun zamandır bir köy yerinde görev yapmanın verdiği duygu idealist aşkın semeresiyle karışmışken , belikli aşka dair ne varsa bu yürekte akıp gitmiş çoğu gönlümden küçük köye… Kalanlar şimdi sızıyor damla damla …
Bir kahvehanede soluğu aldım . Demli çay masamda size yazıyorum. Canım simit çekti… Bu toprağın unundan suyundan yapılmış sıcak, gevrek simit…Kokusunu duyabiliyorum ama istediğimde bu vakit , henüz çıkmamış fırından…
Sanki kültürler arası bir yolculuk yapmışım şive değişti.Kişilerin konuşması beni çocukluğuma götürdü… Buram buram ben kokuyordum… Çok sevmeliydim bu kenti… Velhasıl ben bu sevgiyi görev yerimde ararken… Kuru otlara sarılıyorum sonbaharın verdiği…
Çarşamba günü bugün. Ve bu kentin en büyük pazarı kuruluyor… Birileri tezgahlarını açıyor birileri açtıkları tezgahını düzenliyor… Yer yer arabaların kornası sessizliği bozuyor… Ve yavaş yavaş pazarın ziyaretçileri de hal hazır oluyor geliyorlar bir bir… Gözlerim bir eskici tezgahında kim bilir neler neler var eskimişe dair… Hemen yanında kaleylenmiş kazancı. İrili ufaklı kazanlar ,cıngıllar… Başında şapka altında bisikletten inmeden tezgahları gezen bir müşteri.Bir ayağı pedalda bir ayağı yerde önüne,arkasına ,sağına soluna bakınıp duruyor sabah sabah …
Gözlerim olan bitene seyirci kalmayı yeğlemiyor, ben de içinde olmak istiyorum.Karışıp akmak istiyorum güne, gün ki yaşanmaya başlandı bile…. Uykulu gözlerim , yorgun bedenim hafif uzamış sakalım benden ibaret… Lavaboda aynanın karşına geçince bir tebessümle güne akıyorum… Valizimi emanet ettiğim kahvehane sahibine görüşürüz dedikten sonra pazara dalıyorum… Rengarenk tezgahlarda her şey var.Gözlerim etiketlerde bir elim cebimde dolanıyorum… Beyaz bir peynirin kokusuna doğru yol alıyorum.Yazması başında bir Anadolu köylüsü derme çatma bir tezgahı belli ki kalıcı olmayan bir kadın , herkese müşteri gözü ile bakan bir çift göz beliriyor karşımda.Hemen yanında belliki kendi bağından ,bahçesinden toplamış domates ,biber ve bamya…
Simit! Simit! … Simitçiden simit almak için elimi cebimden çıkarıp simidin tadına varıyorum. Her ısırıkta bir koku , tıpkı memleket gibi.