bizim arka bahçe

• 21 Eylül 2010 Salı 23:57:13

Çok ufakken bir kelebek gördüm bizim arka bahçede;ozamanları benim elimle bir el boyu büyüklüyü vardı;vazla tonton bir kelebekti;kanatlarını çırpmakta zorlanıyodu;aldım onu evimin hava alır bir yerine;korkuyodu sankı; ne yaklaşıyodu nede beni bırakıp gidiyodu;dünyada görmediğim renkleri kanatlarında görmüştüm;kanat çırptıkça renklerinin tozları birbirine karışıyodu;birgün yaşıcak diye başladım ağlamaya,ben daha çok yaşayacak beklemiştim doğrusu;uçurmalıydım onu diye düşündüm;benle beraber ikinci günüydü;dışarıya çıkardım onu;koydum cimenlerin arasına bende yanındaydım ya bir yada iki saat sonra;ufak bir kıpraşım oldu kanatlarını öğle iyi çırpıyodu ki;uçması için az daha gayret etse başarıcaktı;o kanatlarıyla o gövdesini kaldırmasını görecektiniz;iki üç dakika havada gönlümü eylendirdi kendiğle beraber daha sonra düştü yere düştüğü yere anıt yapmıştım ınanın;kimsenin o kelebeği uçtuğuna ınanmadığıda bir gerçek.