ŞEKİ KARTALI GÖNÜL

• 20 Eylül 2010 Pazartesi 19:53:48

Şeki kartalları” kitabını 18 yıl önce 1992 -i yılında okumuştum. Bu yaz tesadüfen bir caddede şehit Gönül Kahraman ova’nın anısına hatıra olarak inşa edilmiş bir pınarın önünden geçerken Ahmet Kaytancı hocamla orada bir anlık durduk ve pınarın üzerindeki yazıları okuduk. Taşa işlenmiş resimdeki kızın kartal bakışları bizi etkiledi. O gencecik bir kızdı lakin gayreti bin erkeğin gayretinden üstündü. Toprağını çok sevdiği için toprağını erken yaşlarında kanıyla suvardı ve belki de onu ermeni kasbkarlarından kıskandığı için onu kucaklayıp bağrına bastı. Gönül gönlünü toprağa verdi. Ebedi aşik-maşuk gibi yarına kavuştu

Kimdi Gönül?

1972-de Şekide doğmuştu.Daha arzularının çiçeklenen bir zamanı idi. Onun yaşitları ayna karşisında süslenirken o asker giyimiyle gurur duyuyordu. Keşke ben erkek doğulsaydım diyordu annesine. Talebe olmağı ne çok istiyordu lakin vatan darda iken o nasıl okurdu ki? Hatırlıyorum o zamanlar Şekide stadyumda sık-sık mitingler düzenleniyordu bende bir-kaç defa o mitinglerde iştirak etmiştim. Gönül o mitinglerde çıkarak Azerbaycanlı gençleri Karabağda savaşmağa çagırıyordu. ıErmenilerin topraklarımızı işkal ettiği bir zamanda her gün bir köyü yakılan Karabağ toprakları vatan fedailerini bekliyordu. İşte ön sırada Gönül idi. 18 yaşında bir kızın yüreğindeki Vatan sevgisi bu kadar mı büyük olmalıydı? Evini, sıcak yatağın, arkadaşlarını, annesini, babasını, kardeşlerini bırakarak bir gün habersiz Karabağa yollandı. Soğuk sengerler, patlayan mermiler, akan kanlar ve vahşet Gönül’ü korkutmadı. Aksine savaşta kaybettiği arkadaşlarının intikamını almağa yemin etti. O hem de hemşirelik görevini üstlenmisti. Savaş meydanında yaralı kardeşlerinin imdadına yetişiyor onları kurşunların altından çekip çikariyordu. O zaferden zafere gidiyor kahramanlığıyla ünleniyordu. Artık Gönül’ü tanımayan yoktu Şekide. Babası,annesi onunla gurur duyuyordu. Yerel ve devlet gazeteleri Gönülün yiğitliğinden yazıyordu. Onunla söyleşiler yapılıyordu. Gönül gerçekten bir kartal gibiydi. Zirvelerden bakıyordu yakılan vatan köylerine, dişi bağırsağını kesiyordu. En kızgın savaşlara gözünü kırpmadan giriyordu. O Karabağ uğrunda, Ağdam uğrunda giden bütün savaşlarda iştirak ediyordu. Lakin bir gün Ağdamın Cinli köyü uğrunda savaşların birisinde düşman snayperinden açılan kurşun onun Vatan için çarpan yüreğini susturdu.

Gönül

1991 yılından 1992-i yılının ekim ayına kadar Hocali, Goranboy,Ağdam, Şuşa, Laçin ilçelerinde giden savaşta faal iştirak etmiş 30 ekim günü Cinli köyündeki savaşta şehit olmuştur. Biz hocamla beraber Gönülün ailesine gittik. Annesi Naime hanımla,kız kardeşi Aynur hanımla ve babası Kamran beyle tanışıp sohbet ettik. Gönülle feharet duyduklarını söyleseler de gözlerinde hüzün vardı. Maalesef Gönülün kanıyla suvarılan Ana Toprak halen ermeni işgalindedir dediler. Daha kaç Gönül gibi Vatan fedaisi lazımdır Karabağı azat etmeğe? Ne zaman kara bulutlar Karabağdan çekilecektir? Bilen var mı? Gönül gibi gönüllüler şimdi nerde? Yoksa Karabağ unutuldu mu?
Peki

Gönülün, Gönül gibilerin intikamını kim alacak? Kim? Bu sorular varken uykularım gözlerime uğramayacak